معرفی بنا:
این بنا که در دو طبقه همکف و اول و دو واحد مسکونی مستقل بنا
شده قدمتی نزدیک به 10 سال دارد و در شهر کرمان در خیابانی فرعی به نام خیابان درختی
قرار دارد، که واحد طبقه همکف آن در اوایل سال 95 در شرایطی به ما ارجاع شد که کارفرما
به سلیقه خود طی عملیات تخریب و بازسازی ، پلان پروژه و جانمایی فضاها و فاضلاب و تاسیسات
را انجام داده و در واقع پروژه در مرحله سفت کاری "تمام شده" بود که این
موضوع مشکلاتی را برای پروژه بوجود آورده بود که خیلی از آنها قابل اصلاح نبود، از
جمله تداخل عرصه ها در بعضی قسمت ها و ابعاد و هندسه نامناسب بعضی فضاها.
مسـائل پـروژه
مسائل پروژه را شاید بتوان به دو بخش عمده تقسیم کرد یک سری
مسائل تکنیکی و عملکردی که مثل هر پروژه معماری باید به آنها پاسخ داده می شد و بخش
دیگر مسائلی بود که از دغدغه های کلان معمارانه خودمان ناشی می شد، و آن اینکه “چگونه
می توان به معماری ای فکر کرد که در عین معاصر و امروزی بودن واجد جغرافیایی که در
آن به سر می برد باشد؟” که سعی شد از طریق این پروژه، به عنوان بخشی از یک پروژه فکری
بزرگتر، در کانتکست کرمان و بی توجه به خط قرمزهای ایدئولوژیک معمارانه، به آن فکر
کنیم و در بازه زمانی پروژه به آنها جوابی بدهیم.
یکی از مسائل مشکل سازی که در وضعیت اولیه بنا با آن مواجه بودیم
عدم دسترسی به نور طبیعی و نورگیری یکی از اتاق ها بود که عملا این اتاق را غیر قابل
سکونت می کرد و نمی شد نسبت به آن بی تفاوت بود، از طرفی به خاطر موقعیت قرار گیری
و جانمایی نادرست در لایه میانی بنا، هیچ گونه دسترسی مستقیمی به نور طبیعی از طریق
ایجاد بازشو رو به فضای بیرون وجود نداشت، لذا تنها منبع نور طبیعی قابل استفاده نورگیری
بود که در ضلع مقابل در آشپزخانه قرار گرفته بود و تلاش شد تا از طریق پایین آوردن
سقف آشپزخانه فضای خالی ای ایجاد شود و با تقسیم کردن دهانه نورگیر به دو قسمت، بخشی
از نور طبیعی نورگیر از طریق رفلکتورهای مستقر شده در این فضای خالی به اتاق منتقل
شود، هرچند نور دریافتی از این طریق با نور دریافتی از یک بازشو آفتابگیر رو به بیرون
قابل مقایسه نیست اما جواب نهایی، به عنوان تبدیل یک فضای تاریک مطلق غیرقابل سکونت
به یک اتاق با نور متوسط قابل سکونت با توجه به محدودیت های موجود برای ما قابل قبول
بود.
اصالت تکنیک:
برای وارد کردن مسئله جغرافیا به فرایند طراحی استراتژی که اتخاذ
شد این بود که از تکنیک های طراحی ای که در بناهای تاریخی واجد ارزش کرمان قابل پیگیری
است، بسته به شرایط پروژه، استفاده شود که از جمله می توان به تکنیک های "منقش کردن" ، "مشبک کردن"
و " تا کردن" اشاره کرد. استراتژی دیگر در این پروژه مسئله "انقباض و انبساط
فضایی" در پروژه بود لذا
فضای منفی پروژه بواسطه این انبساط و انقباض های فضایی و شکل دیالوگ با رخداد های فضا
تا حدود زیادی در امتداد معماری گذشته این جغرافیا است.