برج دوها ژان نوول به محکمی در خط آسمان شهری خلیجی ریشه کرده است, این بنا با یک نمای لایه لایه شده ی توری مانند و ظریف صفحه نمایش شانشیل مشترک در این منطقه اما در یک مقیاس بزرگ را به یاد می آورد. بنایی با 176 متر بلندا که با استوانه ای گرد و شبکه ای حک شده بر روی آن ترکیب شده و در قامت یک سایه انداز هوشمند در اقلیم بیابانی گرم در بزرگترین شهر قطر عمل می کند.
طراحی در ابتدا با موفقیت بتن تقویت شده ی شبکه ای بر تمام پوسته ی ساختمان را به کار گرفت. در نتیجه یک پوشش آفتابی در یک مقیاس عظیم را تولید کرد که به الگوهای خطی شکل گرفته در شکست نور درون حجم داخلی اختصاص دارد. این محیط در نوع خود اولین فضای سبز عظیم و باغ عمودی در قطرمی باشد.
برج در جاده ی کورنیش در مرکز شهر که به آب های خلیج [فارس] مشرف می باشد، واقع شده است. یک گستره ی آبی می تواند از طریق پیچیده شدن اطراف یک گنبد که به شکل یکپارچه آسمان خراش گرد را پوشانده، دیده شود. به علاوه این بنا توسط یک رسانای برقی در سطح 231.5 متری در بالای زمین اوج گرفته است، و می توان گفت عمو زاده ی استادانه ی برج خلیفه ی مشهور که محیطی 110000 متر مربعی را اشغال کرده می باشد.
اتووود پیش از این در مقاله به قلم جاناتان گلنسی تحت عنوان "از رئالیسم جادویی سیاه تا راپســـــــــودی سرخ ژان نوول؛ سیاست رنگ در گفت و گو با محیط" با تمرکز بر پاویون سرپنتین ژان نوول به شرحی کلی از اثار او پرداخته است و در مقاله "ژان نوول؛هرمنوتیک ماده و رنگ" به قلم نیلوفر ده بزرگی نیز به تاثیر و جایگاه رنگ در اثار این معمار پرداخته است