معماران سوییسی، هرزوگ و دی مورن به همراه معمار معاصر چینی آی وِی وِی برای طراحی دوازدهمین گالری سرپنتین نتخاب شدند. این تیم طراحی اول بار به سال 2008 برای طراحی استادیوم ملی پکن گرد امدند، پروژه ایی که سبب شد جایزه ریبا را از ان خود کنند، این پروژه اولین پروژه مشترک ان ها در بریتانیاست.
طرح پیشنهادی ان ها بازدید کنندگان به زیر برگ های درختان باغ سرپنتین می برد تا روایت پنهان سایت پاویون های پیشین را بر ان ها اشکار سازد. یازده ستون، که هر کدام بر یکی از پاویون ها ی پیشین تاکید دارد و ستون دوازدهم که سقف سیالی را با ارتفاعی حدود 1.5 نمر بالتر از سطح زمین کنترل می کند. رهیافتی باستان شناسانه که دو هدف را پی می گیرد، یکی بردن بازدیدکنندگان به زیر پوسته باغ و دیگری گذر از اشباح سازه های پیشین که حالا به بخشی از خاطره باغ تبدیل شده اند.
سه طراح در مورد ایده ی کارشان می گویند:
از سال 2000 تاکنون، هر سال، یک معمار مسئولیت خلق پاویون تابستانه گالری سرپنتین در باغ کینگستون را بر عهده می گیرد، طرح ما دوازدهمین طرح است. پاویون هایی با غایت متفاوت با مصالحی کاملا متفاوت، ما تلاش کردیم گامی برداریم انسوی معضل تدقیق یک شکل عینیِ محسوسِ مادی؛ یک ابژه. برای رسیدن به این راه حل بدیل نزدیک 5 پا به زیرِ سطح باغ رفتیم تا به اب زیرزمینی برسیم. انجا ما حفره ای، حفر کردیم تا بتوانیم اب باران محوطه پاویون را جمع کنیم. بر این قوام جنبه ی تا پیش از این پنهان واقعیت باغ را در پاویون مان به منصه ظهور رساندیم ـ اب زیر زمینی باغ را. در عین حال بقیه تاسیسات و سازه های مدفون در باغ همچون کابل های تلفن را نیز اشکار کریدم. همچون یک تیم باستان شناس این تکه ها را همچون بقایای یازده پاویون پیشینی دسته بندی کردیم. اشکالشان کاملا متنوع بودند. تمام این عناصر باستانی! حالا از دل خاک بیرون امده، مکشوف شده و بازسازی شده اند.
تمام این بقایای باستانی، ملغمه ای از خطوط در هم و برهم و معجوج را شکل دادند. درست شبیه یک الگوی دوخت و دوز، بر این ره چشم اندازی کاملا متفاوت ظاهر می شود، که محصول بقایای بازسازی شده است و به هیچ چیزی که ما می توانستیم ابداع کنیم شباهت نخواهد داشت، درست به مانند یک هدیه باد اورده.
اما واقع امر این است که ما خواهیم توانست فضایی سه بعدی بیافرینیم که در ان می توان بدن را در معرض تمام حالات قرار داد و محیط را با تمامی حس ها درک کرد و البته خاطره باستانی باغ را برای مخاطبان همیشگی اش نیز تداعی خواهیم کرد و منظری چشم نواز و احتمالا غیر قابل پیش بینی نیز برای بازدیدکنندگانی که برای مشاهده بازی های المپیک به لندن امده اند نیز فراهم خواهیم کرد. سقف پاویون نیز به فراخور وضعیت هوا کارکردهای متفاوتی خواهد داشت و جدا از ان اسمان متغیر لندن در تابستان ها را نیز برای مخاطبان تصویر خواهد نمود.
برای اشنایی بیشتر با هرزوگ و دی مورن می توانید ببینید نوشتار ایمان رئیسی تحت عنوان رویکردی به معماری هرزوگ و پیر دی مورن را
اتووود پیش از این پاویون های پیتر زمتور، ژان نوول را در بخش اخبارش معرفی کرده است.
برای اشنایی بیشتر با پاویون ژان نوول می توانید اینجا را مشاهده فرمایید و برای مشاهده نزدیک تر و تحلیلی پاویون دفتر معماری سانا نیز می توانید به اینجا مراجعه فرمایید.
اتووود اینجا نیز در ستون هنر گفت و گویش مصاحبه ای با آی وِی وِی را بارگذاری کرده است.
فریبا شفیعی در مقاله آی وِی وِی؛ پاپ آرت و ماهیت زدایی شی دلالت گر از رهگذر جامعه ی مصرفی سعی کرده نگره آی وِی وِی به مفاهیم پس زمینه اثر هنری را نفسیر کند