میدان ساعت به عنوان یک میدان تاریخی و فرهنگی در شهر تبریز ثبت شده است با بررسی سرگذشت میدان خواهیم دید که ساختار و یکپارچگی آن در طول زمان خدشه دار شده به گونه ایی که در یک دوره زمانی مجسمه باقر خان از وسط میدان حذف و در دوره ایی دیگر ساختمانِ نسبتا تاریخی دوران پهلوی که در طول زمان بخشی از هویت میدان را تشکیل داده بوده اند , از استخوان بندی میدان حذف شده اند. تغییر یکباره این نوستاژی ها موجبات بحران هویتی در شهر و ناکار آمدی بافت های تاریخی را فراهم خواهد کرد .
جهت پاسخ به این امر می دانیم که میزان ادراک انسان از محیط بستگی به حافظه تاریخی وی از آن محیط مورد نظر دارد و اگر آن محیط را حذف و یا تقلیل دهیم آن حافظه دچار اختلال شده و احساس بیگانگی در فضا را ایجاد می نماید . می خواهیم با بازسازی کلیت یک چیز به جای اجزای آن در راستای تداعی و حفظ گشتالت و یکپارچگی محیطی به باز گرداندن حس مکان و احیای خاطرات مشترک جمعی کمک کنیم . برای این امر بخشی از عناصر کلیدی در هویت بخشی میدان را با در نظر گرفتن شرایط جدید سایت ) که در زیر به دو مورد آن اشاره شده ( به آن باز می گردانیم.
1 : آمار نشان می دهد که رشد بنا های ساخته شده در شهر تبریز در سالهای اخیر از رشد جمعیت آن بیشتر بوده و این امر موجب کاهش فضاهای سبز در شهر معروف به باغشهر تبریز شده است . در نتیجه ترجیح می دهیم حال که بنای موجود در میدان حذف شده است به جای آن تا جایی که امکان دارد , فضای سبز را جایگزین کمبود های شهر کنیم )اگر چه با حفظ عناصر لازم در حفظ گشتالت محیطی میدان (
در نتیجه فضای شهری به درون جداره ها رسوخ خواهد کرد و حاشیه میدان را به دو حیاط مرکزی میان ساختمان خواهد دوخت .
2 : همچنین ساختمان شهرداری در حاشیه سایت در حال مرمت بوده و قرار است به مرکز رویداد های اجتماعی , فرهنگی و تالار شهر تغییر کاربری دهد . که در حال حاظر این مجموعه یک حیاط پشت به سوی میدان دارد که در آینده می توان از فضای خالی بدست آمده در سایت مترو به عنوان حیاط دوم مجموعه تالار شهر ولی رو به خیابان و میدان ساعت بهره برد و از آن به عنوان مکانی برای نمایش ها و پرفورمنس های خیابانی استفاده کرد . فضای جدید شهری می تواند به رونق مجموعه تالار شهر شهرداری در آینده کمک نماید .