قدرت معلق نگاه داشتن اجسام، آرزوی دور دست بشر
بوده، که امروزه با کمک فیزیک کوانتوم و ابررسانا ها، دست یافتنی شده.
حال برای آشنایی بیشتر، مختصرا از آنچه رخ میدهد
توضیحاتی علمی میدهیم.
نام این فرایند شناوری مغناطیسی (Magnetic levitation) یا شناوری کوانتومی (Quantum levitation ) نام دارد. طی این فرایند
شئ (یا همان Super conductor)
بصورت معلق در میان زمین و هوا به کمک نیروی کوانتومی با گرانش زمین مقابله میکند.
عملی شدن این فرایند به دو عامل بستگی دارد. یکی آنکه مقاومت الکتریکی کل بایستی
به صفر برسد، و دیگر آنکه جسم شناور باید از میدان مغناطیسی خارج شود. یعنی ویژگی
جسم باید بصورتی باشد که تحت هیچ شرایطی نتواند وارد محدوده میدان مغناطیسی شود. پس
بایستی جسم میان دو انرژی مغناطیسی قرار گیرد و با فضار بوجود آمده و تلاش جسم از
فاصله گرفتن از این دو میدان است که معلق می شود.
در مواردی که جسم سبک باشد، گرانش میتواند نقش
یکی از این نیرو ها را بازی کند و نیروی دیگر نیز میدان معناطیسی ای است که ما
بوجود آورده ایم. اما در مواردی که اجسام سنگین تر باشند، نیاز به میدان مغناطیسی
قوی تری است. به جای آن ما هردو میدان را خود تولید میکنیم. یکی در پایین جسم و
دیگری در بالای آن. حال تنها فضای خالی میان این دو میدان، محل قرارگیری جسم میشود
و جسم چاره ای جز شناور شدن ندارد.
پس این جسم تا چه زمانی معلق میماند؟ آیا از
میدان خارج نمیشود؟
"قانون اول نیوتون: در یک دستگاه مرجع لخت،
جسمی که تحت تأثیر یک نیروی خارجی نباشد یا ساکن است، یا با سرعت ثابت در حال حرکت
است."
پس تا زمانی که نیرویی غیر از این دو میدان به
جسم وارد نشود، جسم معلق میماند. البته با ایجاد نوسانات مغناطیسی در میدان ها
نیز، شناوری جسم مورد تحدید قرار می گیرد. پس انرژی مغناطیسی بوجود آمده در فرایند
تحت هیچ شرایطی نباید هیچ گونه نوسانی داشته باشد.
اتفاق جالب تری که در این میان قابل رخ دادن است،
این است که میتوان جسم شناور را چرخاند، و این جسم همواره به چرخش خود با سرعت
ثابت ادامه خواهد داد.
با توجه به خواسته های موضوع مسابقه، در طراحی
سردر مذکور، از اوج علم و فن آوری روز استفاده شد تا سردری خاص و همچنین قابل اجرا
باشد. از مضامینی چون دعوت کنندگی، هماهنگی با بستر و توجه به عملکرد مذکور در
طراحی، مورد استفاده قرارگرفت.
با بوجود آوردن دو میدان مغناطیسی، یکی در بالای
سردر و دیگری در عمق زمین، میتوان قطعات استوانه ای را شناور نمود و از عبور و
مرور جلوگیری کرد. و هنگامی که اتومبیل یا فردی، قصد عبور از محدوده مورد نظر را
داشته باشد، رسانش میدان قطع شده و قطعات به داخل زمین فرو میروند و راه برای عبور
باز میشود. تا زمانی که دوباره نیروی کوانتومی بوجود آید و استوانه ها، مجدداً
شناور شوند.
برای بوجود آوردن منظر بصری خارق العاده تر، وزن
این استوانه ها متفاوت خواهد بود تا هرکدام بصورت نامنظم معلق بمانند. البته
بایستی تمامی محاسبات بصورت دقیق انجام شود تا به نتیجه هرچه دقیق تر برسیم.
شایان توجه است که درصورتی که فردی، یا اتومبیلی
از محدوده میدان قصد گذر داشته باشد، به مقدار کمی تحت تاثیر این نیروی مغناطیسی
خواهد بود. پس مضامین امنیتی نیز با حداکثر استفاده از تکنولوژی روز رعایت شده
است.