معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
برج کپسولی کیشو کوروکاوا؛ روزمرگیِ زوال در پس رویای بازْزنده سازیِ متابولیستی
اتووود سرویس خبر:   دریا زارعی
1400/08/09
مـنـــــــبـع : https://www.domusweb.it/en/architecture/2013/05/29/the_metabolist_routine.html
تعداد بازدید : 736

جنبش متابولسیم فرصت های محدودی برای ترجمه و تبدیل اصول خود به پروژه های ساخته شده داشت؛ برج کپسول زیستی ناکاگین یکی از معروف ترین نمونه های ساخته شده ی این جنبش است. برجی که در میانه ی 1970 و 1972 توسط کیشو کوروکاوا در منطقه ی شیمباشی توکیو ساخته شد.

دو برج بتنی ساختمان با 11 و 13 طبقه به یکدیگر متصل هستند و در میانه ی هر کدام از آن ها راه پله و آسانسور قرار گرفته است. در این بنا مجموعا 140 کپسول پیش ساخته قرار گرفته است که هر کدام از آن ها مستقل از همسایه ی خود بوده و مانند یک برجستگی از قاب باربر مرکزی دیده می شوند.

در این نوشتار دو معمار جوان پرتغالی که در حال حاضر در برج کپسولی ناکاگین از معمار متابولیست ژاپنی، کیشو کوروکاوا زندگی می کنند، از زندگی روزمره ی خود در یکی از نمادین ترین ساختمان های قرن بیستم می گویند.


گاهی اوقات شانش می آورید

ما در ابتدا به عنوان معمار و توریست به بازدید از این برج کپسولی رفتیم. در راه گم شدیم و با تاخیر در آخرین ساعات عصر به آن جا رسیدیم. تاثیر اولیه ی فضا بر ما بسیار عجیب بود. شبیه زمانی که به دوستی قدیمی خیره شده ای. تنها چراغ یک کپسول روشن بود و زمانی که از در ورودی عبور کردیم تنها دو عبارت از زبان نگهبان شنیده شد. "بازدید ممنوع است! عکس برداری نکنید!" زمانی که او تلاش می کرد ما را به خیابان باز گرداند، مردی ژاپنیِ تقریبا 50 ساله ای سر رسید و با زبان انگلیسی نسبتا خوبی شروع به پرسیدن سوالاتی از ما کرد.

"چه چیزی است که اغلب مردم را مجذوب این ساختمان می کند؟ چه چیزی باعث می شود به بازدید این ساختمان بیایید؟" ما از این سوالات غافلگیر شدیم و متعاقبا صادقانه جواب دادیم "ما معمار هستیم و به تازگی به توکیو آمده ایم، این ساختمان را به شدت تحسین می کنیم و دوست داریم اینجا زندگی کنیم." کنزو سان خندید، کارت ویزیت خود را به ما داد و گفت "شاید من بتوانم کمکی بکنم." به لطف این برخورد ما بعد از چند روز توانستیم در این برج زندگی کنیم. در واقع کنزو سان دفتر خود را در یکی از این کپسول ها داشت و یکی از دوستانش دفتر دیگری برای اجاره داشت. ما با دوست او آشنا شدیم که متعاقبا صاحبخانه ی ما شد.

فردی خوشحال از اینکه بالاخره کسانی را یافته است که به اندازه ی خودش مشتاق این ساختمان باشند. او از وقتی جوان بود در مورد معماری و متابولیست مطالعه داشت و رویای زندگی در این ساختمان را در سر می پرورانید. او در نهایت توانست کپسول خود را خریداری کند و تا قبل از نقل مکان به حومه ی شهر در آن زندگی می کرد. صاحبخانه خوشحال از اعتقاد ما به این ساختمان، زمانی که ما وارد ساختمان شدیم با کلید به ما سلام کرد و چیزی فراموش نشدنی گفت "به احتمال زیاد شما آخرین کسانی هستید که متابولیسم را زندگی می کنند."

 
زندگی در رویای متابولیسم

هر بار که با یک معمار ملاقات می کنیم و آدرس ما را می بیند واکنشی تکراری دریافت می کنیم. سوال همیشگی "زندگی در کپسول چگونه است؟" سپس عده ای برخی اظهار نظر های متفاوت در مورد مساحت طبقات و به دنبال آن کنجکاوی معمول در مورد مقدار اجاره بها دارند. ما همیشه پاسخی ثابت برای این سوال ها داریم. "از آنچه که به آن عادت داشتیم متفاوت است."

مساحت داخلی فضا ها از داخل چندان کوچک به نظر نمی رسد این مسئله حتی به صورت روزمره در زندگی ما به چشم نمی آید. این کپسول کاملا عملکرد مدرن خود به عنوان "ماشین زندگی" را محقق می کند. و ما به عنوان یک زوج، زندگی نرمالی را در این فضا داریم. اینجا خوشحالیم و ترجیح می دهیم در فضایی کوچکتر در مرکز توکیو زندگی کنیم تا در خانه ای بزرگ در حومه ی شهر. روال زندگی ما به گونه ای است که هر روز صبح از خانه خارج می شویم و شب ها برای استراحت باز می گردیم. ما به گونه ای نمونه های از "عشایر معاصر" هستیم. چیزی که کوروکاوا هم در تئوری های خود به آن اشاره کرده است. هرچند با وجود همه ی این ها، همچنان احساس می کنیم در جایی بین یک هتل و یک آزمایشگاه علمی زندگی می کنیم.

اینجا پنجره ها بزرگ و مدور هستند. به گونه ای که برای این فضا بزرگ به نظر می رسند. اتاق ما به سمت غرب است. مشرف به ساختمان های اطراف و گذرگاه شیمباشی که شب ها نور زیادی دارد. قاب پنجره ها ثابت است تا از بروز حوادث خاص پیشگیری کند. هرچند این مسئله خود موجب عدم ایجاد شرایط مناسب برای تهویه ی طبیعی در اتاق می شود. در دهه ی 70 همه ی پنجره ها دارای یک سیستم گرد بادبزنی بودند که میزان نور ورودی را کنترل می کرد. اما امروزه تنها تکیه گاهی فلزی در وسط پنجره ها باقی مانده است. در نتیجه و علیرغم اینکه پرده ای آبی نصب کرده ایم، هر روز ساعت 6 صبح، نور به کپسول هجوم می آورد. در ابتدا این مسئله خوابیدن را مشکل ساز می کرد اما اکنون به آن عادت کرده ایم.

تمام سطوح با بیرون در تماس هستند و عایق آن ها چندان خوب نیست. نتیجه ساده است. کپسول در تابستان از گرما متورم است و در زمستان یخ می زند. سیستم تهویه ی عظیمی وجود دارد که در طرح اصلی کپسول ادغام شده است. دکمه ی چرخان آن نیز تنها سه گزینه دارد. "پنکه"، "کم" و "زیاد". اما دمای هوا را نمی توان کنترل کرد زیرا این مورد توسط سیستم کلی ساختمان تنظیم می شود. کانال های هوا در بسیاری از نقاط آسیب دیده اند. ما نیز با وجود اینکه از بخاری برقی استفاده می کنیم، وقتی به رخت خواب می رویم کپسول گرم است اما تمام گرما به سرعت در طول شب از بین می رود.

وقتی کاپشن هایمان را بیرون می آوریم یا لباسی را عوض می کنیم، باید سریعا همه چیز را در کمد ها جاگذاری کنیم. فضا محدود است اما ارگونومی آن همه جانبه است. کمدی با عمق 35 سانتی متری تمام دیوار جنوبی را می پوشاند و به نوعی به عنوان سیستم ذخیره سازی برای کپسول عمل کرده و به طور همزمان مانند یک بوفه، میز ناهارخوری، کمد لباس و مجموعه ی دیگری از قفسه ها برای نگه داری وسیله نیز کاربرد دارد. 


فضای زیادی برای رخت آویز نیست اما میز بزرگ است و در صورت عدم نیاز جمع می شود. میز مانند یک سینک نسبتا پایین قرار گرفته است اما مکانیسم چفت آن طراحی چشمگیری دارد. در حالتی که میز به صورت افقی تا شده است، چفت آن در یک حفره جمع شده و با میز هم سطح می شود. بنابراین آرنج شما به آن برخورد نمی کند. جزییات کوچک مشابه در همه جای این کپسول دیده می شود. کروکاوا زندگی در این کپسول را به گونه ای بسیار ساده و تقریبا نامحسوس آسان کرده است. حتی با گذشت زمان به ما این احساس دست داد که شاید به فضایی بیشتر از آنچه اکنون داریم، نیاز نداشته باشیم. تلوزیون موجود در کپسول نمونه ی اورجینال آنچه کوروکاوا استفاده کرده نیست.

هرچند همان اندازه است. رادیو کار نمی کند و تنها دکمه های عملکردی روی "کنترل پنل" آن هایی هستند که دو منبع نور اتاق را روشن می کنند. -یک لامپ مرکزی بزرگ و یک چراغ مطالعه ی کوچک- یخچال کوچک اما محکم است. چیزی شبیه به یک مینی بار. فریزر امکان آب بندی ندارد و در نتیجه تبدیل به یک واحد خنک کننده شده است. شاید ما واقعا خوش شانس بودیم که یخچال و فریزر کار می کنند زیرا قرار دادن یک یخچال استاندارد در آن فضا یک کابوس است.

کپسول هیچ وسیله ای ندارد؛ انگار که برای انسان آینده ای طراحی شده باشد که زندگی شلوغش هیچ زمانی برای آشپزی باقی نمی گذارد. ما مجبور شدیم کتری کوچک و اجاق گاز برقی قابل حملی برای خانه بخریم. گاهی اوقات آشپزی می کنیم اما به خصوص در زمان هایی که هر دو خانه باشیم شرایط سخت است. هرچند با این وجود بعد از چند بار آزمایش، کنترل موقعیت ساده تر شد. هواکش حمام به قدری قوی است که می تواند بوی غذا را از کل اتاق خارج کند. میز نیز به طور همزمان می تواند به عنوان سطح کار آشپزخانه و میز ناهارخوری عمل کند. راز اصلی در سازماندهی درست است. وقتی پخت و پز تمام شد، ظرف ها را در سینک حمام می شوییم و فورا خشک می کنیم. در طول شب تنها صدای یخچال قدیمی را می شنویم. اگر هم مایل به خوردن چیزی قبل از رفتن به رختخواب باشیم، فروشگاهی در طبقه ی ورودی وجود دارد که به صورت 24 ساعته باز است.

تخت در ابتدا مشکلی اساسی بود. ما نتوانستیم تخت یا تشکی متناسب با کپسول پیدا کنیم و فارغ از آن به فضایی برای نگهداری از چمدان ها نیاز داشتیم. با توجه به دسترسی که به کارگاه نجاری دانشگاه توکیو داشتیم، توانستیم تخت خود را متناسب با نیاز هایمان بسازیم. با بکار گیری فلسفه ی درست ساخت به نتایج قابل قبولی رسیدیم و حتی توانستیم چند جعبه برای ذخیره سازی در قسمت قابل دسترس تخت اضافه کنیم.

اما به طور ویژه، حمام به خوبی سازماندهی شده است. دیوار ها از جنس پلاستیک قابل شستشو هستند و عملا سرویس بهداشتی را تبدیل به کپسولی درون کپسول کرده اند. در بازدید از برخی واحد های متروکه، میزان تخریب بالای سایر نقاط کپسول در مقایسه با حمام و سرویس بهداشتی به گونه ای بارز قابل مشاهده است. از آن جا که این یک فضای داخلی بدون پنجره به بیرون است، درب آن دارای یک پنجره ی گرد و شیشه ای مات است که ورود نور طبیعی را به داخل حمام تسهیل می کند. با وجود ابعاد کوچک فضا، به جای دوش از وان در حمام استفاده شده است.

چیزی که در فرهنگ ژاپنی بسیار معمول است. سرویس بهداشتی، سینک و وان یک تکه ی پلاستیکی هستند که به عنوان یک کلیت عمل کرده و به نوعی موجب سازماندهی فضا نیز می شوند. لامپ، دستگاه صابون، جای حوله و چند قفسه ی کوچک به طرزی ماهرانه روی دیوار ها قرار گرفته اند تا نیازی به کابینت نباشد. یک دو شاخه ی برق نیز در کنار سینک وجود دارد که توسط یک درپوش فلزی از برخورد آن با آب جلوگیری می شود. برای شستشوی سرویس بهداشتی نیز دکمه ی خاص وجود دارد.

ما به ندرت با همسایه های خود رو به رو می شویم و علیرغم اینکه چند ماه در اینجا زندگی کرده ایم، هرگز با کسی در آسانسور برخورد نکرده ایم. از بقیه ی کپسول ها نیز صدایی شنیده نمی شود و گاهی فکر می کنیم شاید به جز ما فرد دیگری در این ساختمان زندگی نمی کند.

وضعیت فعلی

هر بار که کپسول خود را ترک می کنیم و منتظر آسانسور هستیم، به بالکن طبقه ی نهم نگاه می کنیم، زلزله ی اواخر دسامبر گذشته را به یاد می آوریم. زمانی که توکیو لرزید و برج به شدت تکان می خورد. این ساختمان آمادگی مقاومت در برابر زلزله های شدید را ندارد؛ اما پس از 40 سال این لرزش ها تقریبا عادی تلقی می شوند.

ما خود از کشوری آمده ایم که در آن هیچ فعالیت لرزه ای وجود ندارد. برای ما دیدن برخورد کپسول ها به هم ترسناک بود. از پلکان سیمانی که امن تر به نظر می رسید پایین رفتیم و در مسیر دیدیم که همسایه ها طوری رفتار می کنند که انگار هیچ اتفاق خاصی نیافتاده است. در ژاپن زلزله بخشی از روال معمول زندگی است. پس از آن نیز ساختمان را برای چند روز با توری پوشاندند تا از افتادن هر چیزی در پیاده رو جلوگیری شود.

هنوز رد پای ساکنین قدیمی در کپسول ها دیده می شود. در کپسول ما مشهود ترینِ نمونه ها کاغذ دیواری عجیب، فرشی که برخی نقاط تخریب شده از کف سازی اصلی را پوشانده و سیستم تهویه ی مطبوعی است که برای نصب آن باید دیوار را سوراخ کرد. در دفتر خودِ کنزو سان تقریبا هیچ چیز اصلی به جز حمام باقی نمانده است و کل فضا پر از مبلمان احیاگر است. حالا دیگر اکثر کپسول ها برای عملکرد هایی فارغ از زندگی زندگی استفاده می شوند.

فضاهای داخلی به تدریج به نفع راه پله تغییر کاربری می دهند و برای نگهداری دوچرخه، جعبه ی کفش، زباله و .. مورد استفاده قرار می گیرند. آب گرمکن در کپسول وجود ندارد. برای شستن خود با آبِ گرم باید خودمان آبگرمکن نصب کنیم یا از دوش مشترک در طبقه ی ورودی استفاده کنیم. ما ترجیح دادیم از دوش مشترک استفاده کنیم و به همین سبب باید هر روز زمان دوش گرفتن خود را برنامه ریزی کنیم. هرچند با توجه به تعداد کم ساکنین، کار چندان سختی نیست. به دلیل خرابی لوله کشی، چند سال پیش لوله های جدید نصب شدند که به دلیل بی احتیاطی در فرایند نصب آن ها، درب کپسول ها بریده شد تا لوله ها عبور کنند. در واقع در نقاط بسیاری از ساختمان مشهود است که هرگاه نیازی به تعمیر دیده شده، سازه مورد احترام قرار نگرفته است. همه ی راه حل ها وصله هایی بی سلیقه هستند که به جان ساختمان نشسته اند.

حالا شاید ده تا پانزده نفر اینجا زندگی می کنند. بیشتر کپسول ها رها شده اند و برخی با استفاده از پلاستیک پوشانده شده و برخی حتی در ندارند. دیوار ها فرو ریخته، قفسه ها شکسته شده و زباله، رطوبت و کپک همه جا را گرفته است و سوراخ های ایجاد شده روی سقف ها از پله های اضطراری قابل مشاهده هستند. طبقات همکف و اداری به خوبی نگهداری شده و به صورت معمول خود کار می کنند اما کپسول ها به آرامی در حال تجزیه شدن هستند.

دربان نیمه شب ها می رود و حدود ساعت 6 صبح باز میگردد و در تمام شب باز است. توکیو آنقدر امن است که این ساختمان فقط به محافظت در برابر گردشگران نیاز دارد. دربان تا زمانی که به حضور ما در ساختمان عادت نکرده بود، به سمت آسانسور می دوید و می گفت نمی توانیم وارد شویم. ما هم مجبور شدیم چند بار قراردادمان را نشان دهیم تا ثابت کنیم توریست نیستیم.

هر روز وقتی بیرون می رویم ده ها گردشگر ـ که عمدتا معمار هستند ـ طرف دیگر خیابان ایستاده اند و عکس می گیرند. اکثر آن ها تلاش می کنند وارد شوند. آن ها معمولا به ما نزدیک می شوند. ما هم در ابتدا خوشحال بودیم و کپسول خود را به آن ها نشان می دادیم. اما حالا دیگر این اتفاق انقدر تکرار می شود که واکنش پرخاشگرایانه ای که دربان شب اول با ما داشت را درک می کنیم.


گذشتهْ ـ حالْ ـ آینده

اغلب اوقات که با کنزو سان صحبت می کنیم، می گوید "برخی ساکنان به گونه ای از تخریب ساختمان صحبت می کنند که گویی اتفاقی قریب الوقوع است. آن ها حتی تاریخ هایی خاص را نیز عنوان می کنند." هر روز شایعات و اطلاعاتی ضد و نقیض می شنویم. با این وجود چند روز پیش با جوانی ژاپنی آشنا شدیم که پنج کپسول خریده بود و در اوقات فراغت به تعمیر آن ها می پرداخت. با وجود بسیاری از واحد های متروکه و در حال پوسیدگی، برخی هنوز به آینده ی این ساختمان اعتقاد دارند. هرچند رویکرد های متضاد ساکنین متنوع ساختمان، آینده ای مبهم را برای این بنا ترسیم می کند.

تخریب تقریبا در سال 2007 انجام شد. نقشه ها در همان زمان تصویب شدند و حتی برخی از مالکان موافق آن نیز بودند. با این وجود اما یک طومار عمومی با حمایت موسسه ی معماران ژاپنی، ساختمان را در آن زمان نجات داد. در مواجهه با این وضعیت، کوروکاوا یک راه حل واضح پیشنهاد کرد. "چرا کپسول های قدیمی را با کپسول های جدید جایگزین نکنیم؟" با این حال این ایده نادیده گرفته شد. شش سال از آن زمان می گذرد و همچنان تردید ها در مورد ساختمان باقی است.

با گذشت بیش از 40 سال از تکمیل ساختمان در سال 1972، برجی که نماد مدرنیته بود اکنون از نظر برخی منسوخ شده و حتی ایده ی طراحی خوبی ندارد. با این وجود شاید به روزرسانی ایده ی پیشنهادی کوروکاوا بتواند طرحی را که در ابتدا مفهوم ساختمان را حفظ کرده بود، احیا کند. ایده تخریب و تجدید بخشی جدایی ناپذیر از ایدئولوژی متابولیسم بود، بنابراین تا حدودی طعنه آمیز است که این همه بحث در مورد تخریب، به روز رسانی و وضعیت فعلی برج وجود دارد.

توکیو از دهه 70 بسیار تغییر کرده است. در ابتدا برج به تنهایی ایستاده بود، اما به مرور زمان خود را در محاصره ساختمان های بلند یافت. روبروی آن، بزرگراهی که زمانی شلوغ بود، اکنون بسته شده است و دیگر خودرویی از آن عبور نمی کند. در طول دهه 90 چندین آسمان خراش در سراسر خیابان ساخته شد که نور خورشید را که از جنوب می رسید مسدود می کرد.

 این شهر عشق خود را به برج کپسول ناکاگین از دست داده است و قصد دارد آن را تخریب کند تا از فروش هر متر مربع با ارزش در این منطقه، که در حاشیه منطقه شیک گینزا قرار دارد، سود ببرد. ملموس ترین نمونه ی ساخته شده از متابولیسم حالا دیگر به بخشی از منظره ی صرف شهری تبدیل شده است. این بنا دیگر پوسیده شده و تنها پوسته ای یکبار مصرف است..

 

فیلیپه ماگالایس و آنا لویزا سوارس در پله های اضطراری کپسول


اندازه های داخلی کپسول ها در حداقلی ترین حالت خود 2.3 در 3.8 در 2.1


از طراحی بادبزنی شکل پنجره ها تنها یک محور مرکزی باقی مانده است.


لابی ورودی برج


صندوق نامه های ساکنین


کنزو سان در کپسول b702 خود


اکثر واحدها در وضعیت تعمیر هستند و تعداد کمی هنوز به عنوان مسکن استفاده می شود. 


نطقه شیمباشی از سکوی طبقه دوم دیده می شود. این منطقه در کنار گینزا قرار دارد و ارزش بازاری بالایی دارد - عاملی که در سال 2007 مالکان را بر آن داشت تا احتمال تخریب برج کپسول ناکاگین را بررسی کنند. Kurokawa با حمایت موسسه معماران ژاپنی (JIA)، جایگزینی کپسول های فرسوده را پیشنهاد کرد.




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

دفتر معماری هِری و سالی؛ تلاش برای جا دادن یک توده ناهمگن درون یک شبکه همگن
دفتر معماری اسیمپتوت؛ برج های وِلو
کوچک، غنی است؛ سو دا هون خانه ایی کوچک مبتنی بر سیاست فشرده سازی فضایی
هنگ کنگ پیکسلی؛ ماشینِ تولید سوسیالیستیِ آسمانخراش های متغیرِ متنوع
خانه ی کولومپیو در بارسلون؛ خانم کوچولوی زردْ پوش در مجاورت پارک گوئل
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group