پارادایم نرمش پذیر

طراحی و معماری ساختمان دانشگاه به عنوان نماد آموزشی و دانش یک منطقه، شهر یا کشور به­ شمار می ­رود. به طوری که طراحی آن، یکپارچه­ سازی پرتنش تفاوت­ ها به سمت نظامی مستمر و هم­زمان همگن را می ­تواند میسر سازد تا مجموعه آموزشی، تمامیت خود را حفظ نماید. فضاهای آموزشی در عین دارا بودن عرصه­ های مختلف و استاندارد یادگیری، باید دارای مکان­ هایی برای فعالیت­ های روحی و جسمی نیز باشند که در این میان هماهنگ­ سازی یک محیط اثرگذار فعال با رویکردهای فیزیکی و روحی برای جوانان جز چالش ­های طراحی به­­ شمار می ­رود. از این رو در طرح پیش رو سعی شده است تا با بهره­ گیری از فلسفه فولدینگ و مفاهیم حاصل شده از آن مانند خمش ­پذیری یا انعطاف ­پذیری، لایه­ هایی مجزا در درون ترکیبی مستمر ایجاد شوند تا قادر به تولید ارتباطات پیش­بینی­ نشده ­ای با احتمالات زمینه ­ای، فرهنگی، ساختاری و غیره گردند. به عبارتی فرم­ های به ­کاربرده شده به نوعی خمش ­پذیر و نرمش ­پذیر شده ­اند تا با کمترین مقاومت ممکن با زمینه ­های خود تلفیق شوند و به عنوان فرآیندی که در ماتریسی همچون یک سایت شهری اعمال می ­شود، امکان تولید سازماندهی­ های زمینه ­ای را ایجاد نماید.