مرکز خوانش فرهنگ و هنر شیراز مجموعه ای چند عملکردی با ارائه خدمات فرهنگی، هنری، آموزشی و پژوهشی است که سعی در جذب بیشتر مخاطب در بافت تاریخی به­خصوص نسل جوان را دارد.

با مطالعه در مورد زمینه­گرایی و هم­چنین با بررسی و تحلیل سایت به این نتیجه رسیدیم که در بافت­ها و زمینه­های تاریخی اطراف میزان فضاهای خالی نسبت به فضاهای پر در بناهای ادوار گذشته بیشتر است و این ایده در طراحی نمود پیدا کرد..در اطراف سایت میزان فضاهای خالی نسبت به فضاهای پر بیشتر است بنابراین بر اساس رویکرد زمینه­گرایی این نسبت­ها در طراحی مورد توجه قرار گرفته است

در سایت مورد نظر محورهای مهمی وجود دارند که در طراحی مجموعه در نظر گرفته شده­اند. با مطالعه پیرامون طرح­های فرادست مجموعه، مشخص شد که میدان توپخانه که امروزه قسمتی از آن به صورت فضای سبز در مقابل سایت ما قرار دارد قرار است احیا شود، لذا یکی از محورهای مهم سایت، آکس این میدان خواهد بود. محور مهم دیگر، جلوخان مسجد وکیل است که هر دو محور در سمت پیاده­راه مجموعه می­باشند. محور مهم دیگر، محوری است که ورودی قسمتی از بازار وکیل که با سایت مذکور مرتبط است را به دیوان خانه متصل می کند.

با بررسی و تحلیل دسترسی­ها و محورهای مهم اطراف سایت به این نتیجه می­رسیم که بهتر است ورودی اصلی مجموعه از سمت دسترسی پیاده باشد چرا که همان­طور که ذکر شد دو محور مهم و اصلی مجموعه در این قسمت قرار دارند. ورودی دیگر مجموعه از سمت سواره رو و ورودی دیگری از سمت بازار وکیل در نظر گرفته می شود

از ایده­های اصلی شکل­گیری طرح، حیاط مرکزی است که در شیراز در بناهای ادوار گذشته دیده می­شود که این حیاط مرکزی عامل اتصال دهنده­ی فضاها در طرح می­باشد. از آنجا که درون­گرایی، بارزترین ویژگی حیاط مرکزی است و مجموعه­ی ما مکانی برای تعاملات اجتماعی هر چه بیشتر افراد است، بنابراین ما برای طراحی دارای یک تناقض هستیم. لذا  برای ایجاد دعوت کنندگی مجموعه در عین وجود حیاط مرکزی، آن را به سه بخش تقسیم کردیم. بخش اول که در جداره­ی مقابل میدان توپخانه و پیاده راه مجموعه قرار گرفته و آب انبار وکیل و کتابخانه عبداله بن خفیف در این قسمت قرار گرفتند به فضاهای عمومی­تر مجموعه اختصاص داده شد.

بخش دیگر مجموعه که شامل فضاهای خصوصی­تر می­باشند حول حیاط مرکزی وسیعی شکل می­گیرند که ورودی اصلی آن­ها از سمت سواره رو می­باشد که البته از حیاط فضاهای عمومی­تر نیز به آن حیاط راه دارد. اتصال دهنده­ی این دو بخش نظرگاهی است که در محور اتصال بازار وکیل به دیوان خانه قرار گرفته است

برای حس دعوت کنندگی بیشتر به مجموعه گشایشی در قسمت فضاهای عمومی ایجاد می­گردد که این میانسرا می­تواند به عنوان عنصر ارتباطی با حیاط مرکزی بخش خصوصی نیز مورد استفاده قرار گیرد. هم­چنین فضای واسط بین فضاهای عمومی و خصوصی در محور اتصال بازار وکیل به دیوان­خانه طراحی می شود که به عنوان نظرگاهی برتی مجموعه بر هر دو بخش دید دارد