شعار اکسپو 2020 ارتباط ذهن ها خلق آینده که سعی شد در غرفه ایران با ایجاد پوسته ای که از مربع های کوچکی ساخته شده است و در کنار هم جمع شده و ساختار پاویون را شکل می دهند ساخته شود؛ که از یکی از معانی معماری ایران«کثرت در وحدت» سرچشمه میگیرد.

سعی شد فضا دارایی یک حیاط مرکزی باشد  که در معماری ایران به عنوان الگویی مثالی باغ بهشت یاد شده است. حیاط مرکزی می تواند به ما کمک که بتوانیم دمای محیط را کاهش دهیم و به علت ارتفاع 20 متری پاویون در فضای میانی بیشتر زمان ها سایه بود و با استفده از درخت و آب می توان دمای محیط را کاهش داد.

در طراحی سعی شده از مبانی معماری فرکتال استفاده شود واز اسپیرال که یکی از اشکال پایه معماری فرکتال می باشد بهره بگیریم و هر چه در پاویون رو به جلو حرکت میکنیم پاویون رشد داشته و ارتفاع بیشتری می گیرد.

پوسته ساختمان از سولار پنل های ساخته شده است که قابلیت جذب آب را دارا می باشد و در کنار آن بر روی سولار پنل ها LED  نصب شده که می تواند باعث شود در شب تصاویر گوناگونی بر روی پوسته داشته باشیم  پوسته ها در داخل حیاط مرکزی مکانیکی بوده به این صورت که در مواقعی که باد جریان دارد و وارد فضای میانی می شود فرم بنا به گونه ای می باشد که باعث افزایش کوران هوا شده و وجود  درختان و حوض در فضای میانی  باد را خنک کرده و پوسته های مکانیکی در این زمان باز شده و می تواند هوای خنک را به داخل هدایت کند.

اکسپو دبی 3 تیپ زمین کوچک بزرگ و متوسط را برای طراحی پاویون ها در نظر دارد که من زمین بزرگ را انتخاب نمودم.

در شروع طرای من با 2 نیرو مواجه بودم. اول طبق مقررات طراحی  باید از محیط عقب نشینی داشته باشیم که این امر باعث می شد نیروی حجم را به طرف مرکز هدایت کند و دوم وجود یک فضای میانی که حجم را به سمت محیط هل می داد.

این 2 نیرو باعث شد که من به یک رینگ برای قرار گیری حجم بنا برسم که تمام خواسته های مرا بر آورده می ساخت.

من در طراحی به پلانی دست یافته بودم که می توانست نقطه شروع و پایان داشته باشد که این امر باعث می شد که معماری برای مخاطب در طول مسیر یک داستان را روایت کند. همچنین نحوه طراحی پلان به گونه ای بود که بدون هیچ گونه نشانه و راهنمایی مخاطب بتواند به مسیر خود به درستی ادامه بدهد.