الیاس صَنْبَر:

ما در مقام تبعید شدگان، واجد موقعیت خاصی هستیم، زیرا ما را نه به کشوری خارجی، بلکه به کرانه های بیرونی ترِ "سرزمین مادری مان" راندند. . . دارم به ریاکاری اسرائیلی ها فکر می کنم که می گویند عرب ها بابت "ملحق نشدن" به ما برخطا هستند، همان ادعایی که به بیان اسرائیلی یعنی "ناپدید کردن ما". . . ایا این یعنی ما با موقعیت های دشواری در برخی کشورهای عربی مواجه نشده ایم؟ البته که نه. قطعا مواجه شده ایم. اما این دشواری ها از عرب بودنِ ما نشئت نگرفته اند.

این ها دشواری هایی گریزناپذیر بودند، چرا که ما انقلابی مسلحانه بودیم و هنوز هم هستیم. ولی ما از نظر استعمارگران یهودی مان در واقع سرخ پوستان فلسطین ایم. همه ان چه می خواستند انجام دهیم ناپدید شدن از جلو چشم ها بود. بدین معنا، تاریخچه ی استقرار اسرائیل تکرار همان فرایندی است که ایالات متحده ی امریکا را به وجو اورد. شاید همین جا یکی از اساسی ترین عوامل همبستگی متقابل ان ها [امریکا و اسرائیل] نهفته است.

. . . در این فرایند  عناصری را می بینیم که نشان می دهند چگونه در دوران ائتلاف بریتانیایی در انقیاد نوعی استعمار کلاسیک نبوده ایم. فرانسوی ها و بریتانیایی ها به دنبال تاسیس و برقراری نواحی یی بودند که شرط وجود انها مبتنی بر حضور مردم بومی بود، برای انکه هر نوعی از سلطه تاثیرگذار باشد می بایست مردمی برای تحت سلطه قرار گرفتن وجود می داشتند، این امر نواحی مشترکی خلق می کرد، یعنی شبکه ها یا بخش ها، یا سویه هایی از زندگی اجتماعی که "رویارویی" میان استعمارگر و استعمارشده در ان رخ می داد. . . "استعمارگر بیگانه" باید در تماسِ با بومی ها قرار می گرفت تا سلطه ی خویش را اعمال کند.

اما در مورد وضعیت اسرائیل و فلسطین غیابِ ما یک ضرورت است. . . بنیاد طردِ ما، جا به جایی ما، انتقال ما و جایگزینی ما خصیصه ی ویژه صهیونیست ها، یعنی تعلق شان به اجتماع یهودی است.

بدین شییوه، گونه سرتاسر جدیدی از استعمارگران بیگانه زاده شد. . . این استعمارگر جدید با اساس قراردادن مشخصه های خودش برای طردِ تام و تمامِ "دیگری" پیش می رود.

افزون بر این، کشور ما در 1948 تنها تحت استعمار درنیامد، بلکه کشورمان "ناپدید شد". . . جنبش صهیونیستی، اجتماع یهودی را نه با این ایده که فلسطینیان یک روز پیش اینجا را ترک کردند، بلکه با این ایده بسیج کرد که این کشور "خالی" است. . . یهودیان دریافتند که اگر این فرایند ناپدید شدن بخواهد محقق شود، ان ها باید به شکلی عمل کنند که انگار این ناپدید شدن پیش تر رخ داده است. . . اگر قرار بود که خالی کردن قلمرو موفقیت آمیز باشد، ان گاه این کار باید با خالی کردن "دیگری" از سر استعمارگر آغاز می شد.   

مجموعه نوشتارهای مرتبط با فلسطین که غالبا ارجاعاتی به ادوارد سعید دارند را می توانید در صفحه ادوارد سعید بر اتووود مطالعه و مشاهده فرمایید.