هیات ژوری به ریاست آرتا ایسوزاکی به اتفاق آرا گروه معماری استیون هال را به عنوان طراح نهایی اسمان خراش افقی شنژن معرفی کرد. جان مایه یا کانسپت گروه هال برای آسمان خراشهای مناطق حاره ایی به عنوان ماشین های سرپناه واجد محمل اجتماعی بر طرحی مبتنی است که مجموعه برجها و خیابانها را با یک ساختار افقی با کاربری های عمومی و یک بام باغ آبی به یک دیگر متصل می کند. با ترکیب همه ی کاربری های عمومی چهار برج در یک محمل اجتماعی، یک مجموعه ی پیوسته ی ادامه دار در طول چهار برج جریان می یلبد. عناصر معماری برنامه ریزی شده ای مانند کافه تریا و سالن ورزشی بین گالری ها، سالن اجتماعات و یک سالن پخش فیلم که در کلیت مجموعه قرار گرفته اند، باعث تشدید میزان جذابیت استفاده از این محمل برای طیف متنوعی از کاربران می شود. سقف محمل هم چون جریان ممتد برنامه ریزی فضایی، یک پارک سبزممتد را ایجاد می کند که جریان اب درون مجموعه را به یک دیگر متصل کرده و اب مصرفی هر چهار برج را مجددا جمع اوری کرده وبعد از بازیافت پس از عبور از یک سیستم فیلتر ماوراء بنفش مرکزی بار دیگر به استخر و به سیستم ِسبزِ روی بام بر می گرداند. به گفته ی طراحان ، نزدیکی به مترو مجموعه را چه برای ان هایی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و یا حتی ان هایی که برای گردش به شهر می روند دسترس پذیر ساخته است. طرح جدید و بلند مرتبه محمل ِجدید نقش یک اینترفیس شهری بین مناطق تجاری مرکزی شهر و جنوب و مناطق مسکونی و شمال را ایفا میکند . در برجهای ماشین سرپناه هر چهار برج اثرات چرخشی ساختمان را نسبت به بیشینه سازی فضای داخلی و چشم انداز باز در عین کم کردن پوشش بیرونی بهینه می سازد. پوسته های متحرک اتومات خورشیدی که از سلولهای پر فراژ شده ی پی وی ساخته شده اند یک چرخش کامل روزانه پیرامون هر ساختمان انجام می دهند تا به مقدار کافی انرژی پی وی را برای سرد نگه داشتن برجها ذخیره می کنند. سایه بان متحرک دائما به سمت خورشید جهت گیری می شود تا انرژی سلولس را جمع اوری نماید و حرارات سلولس را دفع نماید .