موضوع غرفه سوییس در بیینال معماری ونیز برقراری رابطه ساختاری میان فضا و پویایی سازمانی با تاکید بر تولید فنی و تکنولوژیک معماری است . در ساخت این غرفه سعی بر آن شده است که موضوعی کهن چون " دیوار چینی با آجر" با نگاهی تکنولوژیک و میان دانشی نگریسته شود . طراحان پروژه فابیو گرامازیو و ماتیاس کوهلر سعی بر آن دارند که شکاف مرسوم میان تحقیقات پایه و طراحی معماری را از میان بردارند . آنان به جای درگیر شدن با مفاهیم پیچیده و بعضا انتزاعی ، طراحی فرم به سراغ مفاهیم عملکردی میروند . این طرح مانفیست جدیدی در معماری صادر نمیکند لیکن با رویکردی کمتر دانشگاهی و بیشتر تجربی ، سعی در بسط زمینه های متفاوت دانش بشری در طراحی معماری دارد . بیش از 100 متر دیوار آجری در درون پاویون سوییس قرار گرفته که این پاویون را به چهار بخش تقسیم کرده است. پیوستار پیچیده ای از همنشینی آجر هایی که دیوار را به وجود آورده اند نگاه سنتی به دیوار آجری را دگرگون میکند . طراحان با همکاری مرکز روباتیک زوریخ برنامه کامپیوتری را بازنویسی کرده اند که به چینش هر آجر در فضا به صورت یک داده برخورد کرده است . نرم افزار پس از طراحی کلیت دیواره ، مکان تک تک آجر ها را بر اساس مختصات کارتزینی به ربات منتقل میکند و ربات شروع به چینش آجر های دیوار به صورت ردیفی میکند . فاصله در نظر گرفته شده میان آجر ها به ایجاد ارتباط فضایی میان بخش های غرفه کمک کرده است علاوه بر آنکه چرخش و حرکت دیواره را بهتر نمایش میدهد . غرفه سوییس ساختار های سنتی را با تکنولوژی های تک به چالش میکشد و یک گام تکنولوژی ساخت چنین سازه هایی را به جلو میبرد .