این اثرچشم اندازی از جاده ی بیرون شهر است که از چهارطرف با پوی-سِینت-راپارادِ ،روستایی زراعی با فاصله ی تقریبی 10 مایل از شمال ِ ایکس –اِن-پرُوِنز احاطه شده است و کارخانه ی شراب سازی تمام آلومینیوم از چاتِوو لا کُستا ،نگین نقره ای در زمینه ی آفتاب خشک شده ی درختان انگور را نمایان می کند و همچون سفینه ای فرود آمده در روستای کازانه می درخشد.تنها چیزی که ممکن است نشانه روی ِ موجودات یو.اِف.اُ را با شکست روبه رو کند این واقعیت است که این ساخنمان را جین ناول طراحی کرده است و این نشیمن جنگلی 600 هکتاری با پاویون موسیقی، طراحی ِ فرانک گهری پیوند دارد.همچنین سه ساختمان از کارهای تاداو آندو و پیکرتراشی هایی شبیه کارهای ریچارد سِرا و لوئیس بورجِئوس هم وجود دارد.بیشتر این کارها را یک فرد پشتیبانی می کند.

شهر بِجون در سال 2003 و این تابستان ،به روی عموم گشوده شد و لا کوست هم یک توقف گاه فرهنگی وهم محلی خصوصی برای صاحبش، پاتریک مک کِلین است ؛ کِلین زاده ی بلفاست و نجیب زاده ای ثروتمند است که ازپشتیبانان سرسخت هنر و معماری است. ریچارد راجرز درمورد پاتریک مک کِلین می گوید: " پَدی ساکت ترین کارفرمای ِ ما است." کسی که از سهام داران اصلی گروهِ صاحب کلاریجزو دیگر هتل های لندن هستند .علاوه بر پلان های راجرز برای نمایش ترسیمات، بیش از بیست پروژه در راه است که عبارت اند از : دوپاویلیون چوبی در سال 1940، طراحی ِ جین پرُو است که به سمت کتاب خانه ی هنر چرخانده شده ، باغ های ارگانیک ساختِ طراح منظر فرانسوی، لویس بِنچ ، مسکونی ِ ویلا 29 وتونل نورانی تورل اثر جِیمز،درمیان آثاردیگر است.

شایدحتی عالی تر از نام های بسیار درخشان، توانایی مک کِلین در پیوند پروژه های خُرد و همکاری های بی بدیع مطرح باشد.در بالاترین مرتبه، کلیسای کوچک آندو قراردارد، با بیشترین تمرکز بر سادگی طرح، شامل یک کلیسای کوچک ِ قدیمی و تخریب شده است که در حجمی ازاستیل و شیشه محصور شده است و سال آینده فرانک گَهری با نقاش تونی بِرلَنت روی پیکره ی پاویلیون کارخواهند کرد. "معماران دراین جا به شکل هنرمندان نمایان می شوند." ناول می گوید : "واین کار را باظرافت انجام می دهند."

مرکز بازدیدکنندگان

"آن چه که من سعی داشتم اینجا انجام دهم ،به دلیل وجود کازانه ی هنرمند در شهر آیکس، ساخت اثری نزدیک به طبیعت است." تادائوآندو در جایی دیگر می گوید: "من قصد داشتم ، همان روح بسیارمتواضع در نقاشی های کازانه را بیافرینم." این مجموعه شامل کافه و کتاب فروشی و محوطه ای است که استخرش با بازتاب عنکوت ِ طراحی شده ی لوئیس بُرجِئوس محصور می شود. در کنار طراحی کلیسای کوچک و مرکز بازدیدکنندگان، آندو پیکرتراشی هایی همچون " جایگاه ویژه ی اُریگامی " و "مکعب های چهار گانه ، برای تاملی در محیط اطرافمان " درگوشه های دور از ملک کارگذاشته است.به قول خودش " شاید درکمتر از صد سال " در جایی دیگر می گوید : " کسی قلعه ی لاکوستا را دوباره کشف خواهد کرد و دوباره ازآن استفاده خواهد کرد.از آن زمان به بعد، هنر صد درصد با طبیعت ترکیب خواهد شد."

پاویلیون موسیقی

سهم گهری در این مجموعه، ترکیبی متوازن از ستون های فلزی، تیرسقف های چوبی و پنل های شیشه ای است که دراصل برای گالری سرپنتین لندن در سال 2008 ساخته شده بود( وتا حدی مک کِلین سرمایه گذار آن بود .) و درنزدیکی "قطره" طراحی تام شانون است، مستطیل استیل شناور و کروی شکلی است که چند فیت بالاتر از سطح زمین شناور مانده است. این یکی از پیکرتراشی های خارجی و روبه پیشرفتی است که در میان درختان انگور سیاه کارگذاشته شده است و درمیان آن ها گل های درخشان تاتسو میاجیما هم وجود دارند که از بستر جنگل جوانه زدند و همچنین سازه ی مقعرمانندِ اندی گُلدزوُرتی از ساقه های لایه شده ی فرانسوی ساخته شده است.

کارخانه ی شراب سازی

رویکرد ناول برای طراحی اثر،این بود که " اثری بردامنه کوه است که می تواند تلالوی اتفاقی نور باشد." همه ی این اتفاقات در درون آلومینیومی جلاداده شده قراردارد و در جایی دیگر می گوید: " این کار مانند کارخانه ای است که بیشترین سادگی را در فرم خود دارد ولی تکنولوژی ساخت آن تاحد امکان دقیق است. " در میان زمین تاکستان شش گونه ی متفاوت از انگورهای این مکان، ناول ساختمان خواهر را با همان مصالح ساخته است ؛ این چای یا انبار نوشیدنی، چند سطحی و اندکی زیر زمین است یا به قول ناول " همچون گنبد معکوس شده ای " است، به همراه آکادمی شراب، اتاق چشیدن و تراسی با سقف منحنی است.