هنر گفت و گو نام اثری سترگ از هنرمند سورئال رنه مگریت است؛ در چشم اندازی از غول هایی در نبرد یا از اغاز جهان، دو انسان کوچک در گفت و گویند، سخنی ناشنیدنی جاریی است که در سکوت سنگ ها جذب می شود، اما در پای سنگ های تل انبار شده مجموعه حروفی شکل گرفته اند: رویا، صلح یا مرگ که تلاش دارند به اشوب سنگ ها نظمی دهند. اتووود گفت و گوهایش را زیر عنوان این ستون خواهد اورد.
الیور تیل ، یکی از دو معمار و رئیس آتلیه Kempe Thill در روتردام ، برنده جایزه ماسکانت روتردام برای معماران جوان 2005 شده و در این مصاحبه آنها این افسانه را افشا می کنند که هلند آب و هوای مناسبی برای معماران جوان ارائه می کنند . این جایزه به معماران زیر 35 سال اعطا می شود و به خاطر همین به همکارش آندره کمپ تعلق نگرفت . از همان زمانی که Kempe & Thill در دانشگاه فناوری درسدن (1996-1990) دانشجو بودند ، طرح جدایی ناپذیری را بین خود شکل دادند . نیم سال در پاریس و توکیو به تحصیل پرداخته و فارغ التحصیل برنامه ریزی شهری از درسدن هستند و تصمیم گرفتند آلمان شرقی را ترک کرده و در روتردام کار کنند . در چند سال گذشته آتلیه کمپ تیل ، در واحد انبار سابق کارخانه ون نیل برپا بوده . پاسخ آنها به اولین سؤال ، راه استراتژیک تیل و کمپ و رویکرد جدی و تقریبأ سرسختانه آنها را در مقابل حرفه خود نشان می دهد .
چرا شما به روتردام رفتید ؟
پس از فارغ التحصیلی ما وضعیت آلمان شرقی را آنالیز کردیم . درست پس از سقوط دیوار ، آنجا یک مکان ایده آل برای یک معمار جوان به نظر می رسید . اما با پیش بینی ما ، بعد از یک شروع خوشبین ، توسعه و پیشرفت در آلمان شرقی یک روند طولانی خواهد داشت و در نتیجه ما کار کمتری می توانستیم انجام دهیم . بنابراین لیستی از مکان هایی که دارای وضعیت بهتری بودند را تهیه کردیم . یک معمار ، کمتر یا بیشتر مجبور به راه اندازی یک دفتر در یک شهر بزرگ و در یک منطقه پر جمعیت است . پس از آن کمسیون ها مورد نیاز می باشد که در مناطق روستایی کمیاب هستند و دیگر اینکه مسائل راحت تر می شوند اگر آب و هوای معماری به خوبی تثبیت شده باشد ، نه فقط به خاطر اثرات محرک آن بلکه به دلیل وجود احتمالات بیشتر کار برای مشتریانی که چیزی بیشتر از یک ساختمان می خواهند و علاقه مند به معماری خلاقانه هستند . در آخر ما باید بین برلین ، سوئیس (بازل و زوریخ) و روتردام انتخاب می کردیم . تصمیم گرفتیم اول روتردام را امتحان کنیم چرا که افرادی را در آن شهر می شناختیم و از شهرت معماری آنجا با خبر بودیم .
شما هر دو بدون هیچ کاری به روتردام آمدید ، چگونه قادر به برپا کردن دفتر خود شدید ؟
هنگامی که برای اولین بار آمدیم ، در دفتر ون دونگن شروع به کار کردیم . فکر می کریدم قادر به ادامه شیوه خود با همکاری یکدیگر هستیم . اما این درست نبود و ما درآن زمان تنها دو کارفرمای خوب بودیم . بنابراین برای مدتی هر کدام راه خود را جداگانه با کار در دفتر DKV و Kare lse Van der Meer ادامه دادیم . برای باز کردن یک دفتر نیاز به یک کمیسیون است . ما تصمیم به شرکت در مسابقه بین المللی برای معماران جوان و برنده شدن در آن گرفتیم تا بتوانیم شرکت خود را راه بیندازیم .
آیا شما قادر به بهره مندی از آب و هوای مناسب برای معماران جوان در هلند شدید ؟
در طول چند سال گذشته ، دفتر ما زمان دشواری را سپری کرده و مجبور به سخت کار کردن برای تضمین کمیسیون بوده تا به درجه ای از ثبات برسد . بیشتر کمیسیون ها برای معماران جوان از انجمن های مسکن می آید و ما در ابتدا بر روی پروژه های مسکونی متمرکز شدیم . اما بسیاری از پروژه های مسکونی هلندی که ما بر روی آنها کار می کردیم یا به تعویق افتاده یا رویگردان شدند . وضعیت مسکن در هلند برای معماران جوان اخیرأ رو به وخامت بوده و انجمن های مسکن بازار گرا شده و کمتر تمایل به ریسک با معماران جوان یا طرح مسکن نوآورانه هستند . علاوه بر آن بازار ساخت و ساز مسکن در سال های اخیر عملأ متوقف شده . بنابراین ما تدبیر خود را تغییر داده و برای امنیت کمیسیون ، رو به ساختمان های عمومی کردیم . به عنوان یک دفتر نسبتأ کوچک ، مشکل زیادی با مقررات حاکم بر کمیسیون داشتیم به خصوص هنگامی که به قوانین مناقصه اروپا می رسیم .
شما در مسابقه های بسیاری شرکت کرده اید . آیا این یک انتخاب آگاهانه است ؟
ما بدنبال کمیسیون بودیم که در آن هر دو کمیسیون و مشتری برخی آگاهی فرهنگی را منتشر می کنند و به معماری اهمیت می دهند . یک دفتر جوان بدون شهرت یا شبکه محلی مجبور است به مسابقات و مدار دانشگاهی تکیه کند . اما خارجی ها به ندرت در فضای آکادمیک درگیر می شوند ، به همین دلیل درمسابقات بسیاری و بیشتر در حوضه ساختمان های عمومی و رقابت های خارج از کشور شرکت کردیم . در واقع این تنها راه برای بدست آوردن کار است که خوشبختانه در این رقابت ها هم موفق بودیم .