معماران چوی + شاین choi + shine architects به تازگی به خاطر یکی از طرح‌های خلاقانه خود برنده جایزه معماری بستن سوسایتی سال 2010 شده اند. نام این پروژه که برای خطوط پرفشار برق طراحی شده و طرحی شان به سال 2080 باز می گردد به علت شکل خاص آنها سرزمین غول ها the land of giants نامگذاری شده است. این گروه توانسته است با تغییرات کوچکی که در ساختار دکل‌های معمول برق به وجود آورده، اشکالی مجسمه مانند پدید بیاورد که در عین اینکه ساختاری کاملا مقاوم دارند، از حیث تنوع هم دارای انواع مختلفی باشند و تبدیل به فیگرهای آیکنیک غالب بر منظر گردند .برای مثال در جاهایی که دکل‌ها از کوه یا جایی مرتفع بالا میروند، از اشکالی استفاده شده که تداعی کننده ی یک کوهنورد است، یا حتی در جاهایی که برای مثال مقدار سیم‌های ارتباطی زیاد شده، شکل این دکل برای بهتر تحمل کردن بار اضافی مانند یک فرد زانو زده شده است.اما هزینه ی اجرای این نوع دکل‌ها هم تفاوت زیادی با دکل‌های معمول نمیکند، چرا که این دکل‌ها مانند بدن هایی میمانند که دست و پا و سر آنها به صورت پیش ساخته تولید شده و تنها با تغییرات در نوع اتصال آنها، این اشکال به وجود آمده اند. این تیرهای فیگوراتیو به واسطه بیان واضح و سرراستی که دارند در چیدمان های مختلف حس مکان را القا می کنند. تغییرات نامحسوس در دست ها و سر این تیرهای فیگوراتیو در ترکیب با جانمایی مجدد عناصر اصلی بدن حول محورهای ایکس، وای و زد تنوعی غنی از بیان های طراحانه را موجب شده است. این تیرها می توانند جفت جفت کنار هم قرار بگیرند، در یک جهت و یا در جهت مخالف یک دیگر حرکت کنند، رو به روی هم بایستند در چشم هم نگاه کنند، زانو بزنند و حین نزدیک شدن به شهر سرشان را خم کنند. علی رغم گستره عظیمی از فرم های ممکن، هر تیر فیگوراتیو از عناصر اصلی مشابهی ساخته شده است، بسط های از پیش منتاژ شده ایی نیز این قسمت ها را به هم متصل می سازند و این مکانیسم تولید تیرها در ارتفاع های مختلف و گونه های متفاوت فرمی را ممکن خواهد ساخت.