در مسابقه ای برای کلیسای والر -نروژ- ، معماران کریل بر روی کانسپت یک حلقه باز در جنگل متمرکز شدند . طراحی آنها با توجه به یک منبع خلاقیت جمعی در معماری مدرن ، فرصتی برای توسعه معماری کلیسا در یک سطح جدید فراهم میکند . ساختمان شامل یک دسترسی عظیم و باز به سمت معنویت می باشد در حالی که دوستانه و جذاب هم است . ساختمان کلیسا برای دو خواسته مهم اما به ظاهر ناهمساز طراحی شده : شخصیت باز فضای تجمع (Domns Ecclesiae) ، درگیر بودن کلیسا با جامعه و شخصیت بسته فضای روحانی و منزوی (Domns Dei) ، وعده و امیدواری صلح و آرامش ذهن . به همین دلیل است که کلیسا به عنوان یک حلقه باز در یک پارکِ به تازگی طراحی شده ، قرار می گیرد . این حلقه با پاسیو مرکزی در یک قسمت از زمین بلند شده و به مردم فرصت ورود به ساختار بدون گذر از آستانه را می دهد . در اطراف حلقه ، فضاهای متعددی در زیر یک سقف نیمه باز قرار گرفته اند . در بیرون ، مکان های دیگر از جمله سرویس بهداشتی ، انبار ، فضاهای فنی و اتاق نشیمن که از طریق گذرگاه حلقوی قابل دسترس هستند ، قرار گرفته اند . به این ترتیب دفاتر نیز از خارج ساختار قابل دسترسی بوده و خرابه های کلیسای قدیمی با گرانیت و کُلکتورهای خورشیدی پوشانده می شوند .