در شهر کوچک ایباراکی ، 25 کیلومتری بیرون اوساکای ژاپن ، یکی دیگر از کارهای معماری تادائوآندو یعنی کلیسای نور قرار دارد. کلیسای نور دارای چهارچوب فلسفی آندو بین طبیعت و معماری را از طریق شیوه ای که نور می تواند ادراک فضایی جدید را خلق و تعریف نماید و اگر نتوان گفت بیش تر از آن با ساختارهای سیمانی آن منصور می سازد.
این ساختمان در سال 1989 تکمیل گردید . کلیسای نور نوعی نوآوری در ترکیب کلیسا در ایباراکی است. کلیسای جدید در اولین مرحله در سال 1989 طراحی و ساخته شده و با طراحی مجدد محیط بعدا در سال 1999 تحت طراحی زیباشناختی آندو تکمیل تر گردید. از نظر آندو ، کلیسای نور نوعی معماری دوگانه یعنی ماهیت دوگانه توپر / خالی ، نور / تاریکی ، محوطه بسته / محوطه باز و آزاد می باشد . این دوگانگی یکی فشای بدون تزیین و خالص را منصور می سازد . برخورد نور و توپر بودن موجب حس معنویت و جدایی از دنیا می شود. بکارگیری مواد سیاه به این دوگانگی در فضا افزوده است .
ساختار سیمانی و بتونی باعث تفکیک نمای کلیساهای سنتی و زیباشناختی آن شده است. در کنار یک بیرون آمدگی از نمای جلویی شرقی، کلیسا از پوسته و بدنه بتونی تشکیل شده است. این بتون موجب تیرگی و افتادگی کلیسا شده است که نوعی تواضع و فروتنی را نشان می دهد. به عنوان میراثی از حداقل معماری، دیوارهای جلویی سمت شرقی علایم معنوی و عرفانی را در کلیسا ارائه می دهد. به طور وسعی می توان گفت کلیسای نور آندو نمایی کوچک از موجودیت مذهبی تا نمایی از یک صلیب است که به طور به هم ریخته نامعلوم و تعریف نشده می نماید. گرچه بیش از شش دیوار و سقف وجود ندارد، تمام سطح طراحی نوعی زیبایی را می نماید که توسط آندو در ساختمان به ظاهر نامعین جلوه می کند. به عنوان یک ساختار مدرن و کوچکی از کلیسای نور می توان نوعی خلوص در معماری را با جزئیات آن یافت کرد.
حجم انبوهی از بتون به نظر قسمتی از این آرایش بنیاد ساختاری نمی باشد. روزنه ها و اتصالات بتون با دقت و مهارت نجاران و درودگران ژاپنی همراه با معماری آندو موجب سطحی صاف و مسطح و به طور دقیق در امتداد اتصالات صورت گرفته است به طوری که روزنه های بتون به شکل کاملی در امتداد با برآمدگی کنار شرقی کلیسا ادامه می یابد. ساختار بتونی نوعی استحکام در توجه آندو به سادگی و حداقل زیبایی است. گرچه شیوه ای که بتون ریخته شده و شکل گرفته کیفیت درخشان را در مواجه با نور طبیعی نشان می دهد.
قرار دادن نمای جلوه ی شرقی در طرح آندو موجب عبور نور به داخل ساختمان از اوایل صبح تا کل روز شده که خاصیت معنوی به دیوارهای بتونی داخلی و در کل به تمام محوطه آن شده است. شیوه نوردهی آندو در کلیسای نور باعث شده مواد مادی حالت غیرعادی، تاریکی به روشنایی و روشنایی داخل فضا تبدیل گردد. "در همه کارهای من، نور عامل کنترل کننده مهم محسوب می شود.
من فضاهای محصور شده بوسیله روزنه های حاکی از دیوارهای بتونی ضخیم ایجاد می کند. دلیل اصلی آن ایجاد مکانی برای افراد و ناحیه ای برای هر شخصی در جامعه می باشد. موقعی که عوامل بیرونی محیط یک شهر نیاز به دیوار جمعیت حصارکشی دارد. عوامل درونی بایستی به طور ویژه کامل و رضایت بخش باشند."