چاي به عنوان يكي از محبوب ترين ميراث مردم چين در طول هزاران سال باقي مانده است.از آنجايي كه برگ چاي از درختان نسبتا كمي تهيه مي شود،فرآيندي طولاني از چيدن تا خشك كردن برگ ها تا نوشيدن يك ليوان چاي طي مي شود.
اين چايخانه شناور روي آب در يانگ‍‍‍‍ژوا،كه توسط گروه معماري چيني اچ.دبليو.سي.دي HWCD طراحي شده،اتاق هايي آجري دارد كه بوسيله حائل هايي از چوب بامبو به هم متصل شده اند.
اين بنا با قرارگيري در باغ شيكائو در يانگژو،شهري كه در شمال غربي شانگهاي قرار دارد،به شكل مكعب هاي نامتقارن روي درياچه قرار گرفته است.
رديف هايي بلند از بامبو در مسير پياده بيرون دالاني زيبا ساخته اند.به گفته معمار، براي ايجاد عمق و اثرات بصري جذاب در هنگام مشاهده بنا،بامبو ها به شكل عمودي و افقي روي هم قرار گرفته اند.
چراغ هايي در چهارچوب درها واقع شده اند تا مسير درخشان را ميان ساختمان هايي از آجرهاي تيره بوجود آورند.
اتووود پیش از این با تمرکز بر معماری ونگ شو، تلاش کرده است به تبیینی نسبی از وضعیت معماری چین رسد، نگاهی کلی به اثار ونگ شو را می توانید در مقاله وَنگ شوُ؛ باستان شناسی اتمسفری کهن برای کشف امر نو به قلم فاطمه موسوی مقدم بیابید و تدقیق مواضع ونگ شو به عنوان معتبرترین معمار چینی شناخته شده در محافل جهانی در مواجه با شهری شدن، سیاست های توسعه کالبدی، سیاست های کنترل مهاجرت و سنت های معماری بومی را نیز می توانید در مقالهشهری شدن به سبک چینی و بحران تمدنی؛ ونگ شو و معضل تدقیق معماری: معماری خنثی، معلق یا متعهد به قلم استفن اسمیت مشاهده فرمایید، نوع نگاه آی وِی وِی به مصرف گرایی به سبک چینی و چگونگی مواجه لایه های فکور چین با غرب را می توانید در مقاله آی وِی وِی؛ پاپ آرت و ماهیت زدایی شی دلالت گر از رهگذر جامعه ی مصرفی به قلم فریبا شفیعی ملاحظه فرمایید.