خانه آتريوم؛شمايلي تازه ازتلفيق حياط و خانه در ابتدا اين نكته قابل اهميت است كه آتريوم به اطاق مياني خانه‌هاي روم قديم گفته ميشد كه اين امر در نام گذاري اين خانه بسيار مشهود است . در اين خانه از دو استرات‍‍ژي استفاده شده است . مطلب اصلي رهايي و آزاد سازي هرچه بيشتر و ممكن تر در مركز سايت است كه اين امكان را به شما بدهد تا از فضاي خصوصي و كاملا تخمين ناپذير خود نهايت لذت را ببريد . اين امرمحيط ارتباطي بيشتري با فضاي خارجي خانه فراهم كرده ؛ زمين و خانه را به صورت پي در پي و مستمر قابل فهم ميكند . از طرف ديگر از شيب زمين به نحوي استفاده شده تا با استفاده از مسيل موجود روشنايي زيرزمين به نحو مطلوبي فراهم شود . ساختمان در طول جهت هاي جنوبي و غربي اروپاي باختري بسط يافته است كه به همراه عناصر شهر گرايي سايت ؛همچنين با استفاده از نوع حياطش ؛ شعاعي دور از ديد به وجود آورده است . دسترسي از نماي جنوبي تعبيه شده است تا نقطه ي تلاقي آن تشخيص پذير باشد . در اين نقطه ديد داخلي به محل توزيع كننده در كنار پله ها قرار گرفته و آشپزخانه ستون فقرات عملكرد خانه است . در بخش جنوبي اتاقها قرار دارند كه به دليل استفاده ار مصالح شفاف در تمام طول روز نور خود را دريافت ميكنند و به همين دليل حضورشان غير مادي به نظر ميرسد . در غرب ؛ اتاقها به بخشي از كل با مقياسي خانگي تر نزول پيدا ميكنند در حالي كه اتاق اصلي ديد به سمت نوري است كه از آب انعكاس يافته است . در تاريكي زيرزمين و گاراژي كه در زيرزمين قرار دارد به مسيل جهت استفاده به عنوان نورگيري توجه شده است.
.