به ساختمان تالار سخنرانی می‌توان از یک سرسرای بیرونی مشترک وارد شد. یک میدان عمومی سقف‌دار که حجم را می‌شکند و به فضای شهری جواب می‌دهد. یک موزه موسیقی با ورودی مجزا در اطراف میدان طراحی شده است.

این فضا دارای یک گلدسته با 30 متر ارتفاع می‌باشدکه به سمت آسمان باز می‌شود و به صورت مورب هندسه سخت ساختمان را می‌شکند.این گلدسته که فانوس هنر معماری است با نقاشی هنرمند اسپانیایی پابلو پالازوئلو تزیین شده است.

خانه‌های ساختمان شامل سالن سمفونیک با ظرفیت 2340 نفر، سالن موسیقی کوچک با ظرفیت 700 نفر با تمامی سرویس‌های مورد نیاز، سالن‌های تمرین ارکسترها وتک‌نوازی‌ها، کتابخانه تخصصی، استدیو ظبط و لابراتوارهای موسیقی آزمایشی، رستوران‌ها،کارگاه‌ها، انبار و ... می‌باشد.قرار گرفتن ساختمان بر روی یک سکو به نور اجازه می‌دهد که وارد قسمتهای پایین شود.

مسیرهای عمومی گردش از طریق راهروهای زیاد و لابی‌ها به سالن اصلی با قسمت‌های مختلف راه می‌یابد. صفحه‌های درخت افرای طلایی و نور فیلتر شده، یک تقابل گرم را با صفحه فولادی آب‌دیده دربیرون ساختمان ایجاد می‌کند.

در قسمت جنوبی ساختمان، زمینه سازه به سمت یک آلاچیق بتونی اطراف باغچه بیرونی کشیده می‌شود. از طریق لابی تالار سخنرانی می‌توان به باغچه راه یافت.

سالن سمفونی که تماماً با قابکاری چوب افرا پوشانده شده به سبک سالن‌های کلاسیک کنسرت می‌باشد با صندلی‌هایی در گوشه برای دید کامل و آکوستیک بهتر.

موسسه مطالعات پیشرفته موسیقی، نزدیک یک سالن کوچک قرار خواهد گرفت واز طریق پلکان عمودی به درون فضاهای اطراف راه خواهد یافت.

-