تارنمای پارا / سایت آرت اسپیس یک پروژه ی جدید با همکاری استودیو آکونچی و استودیو آی وی وی به نمایش در آورده است. به نوعی این اولین رویدادی است که در آن دو نفر یک اثر خلق کرده اند. این موسسه ی هنر از آنها درخواست کرده که هنگ کنگ را به عنوان پس زمینه ی این اثر برگزینند.
ویتو آکونچی در سال 1940 در نیویورک متولد شد. وی که در دهه ی 60 نوشتن شعر را آغاز کرده بود, در سال 1967 مجله ی '0 to 9 را تأسیس کرد. در طول دهه ی 70 کار او بر استفاده از حوزه ی عمومی در جستجوی بافت اجتماعی وسیع تر متمرکز بود. او را یکی از پیشگامان هنر اینستال, پرفرمنس و ویدیو آرت به نظر آورده اند. در سال 1988 آکونچی استودیو خود را تأسیس کرد. یک دفتر معمارانه با به کار گیری معمارها و هنرمندانی که تحت یک چارچوب مشابه کار می کنند. در حال حاضر کار استودیو به سمت توسعه ی ساخت مجامع عمومی در نقد معماری و فضای عمومی پیش می رود.
و اما آی وی وی این هنرمند بی پروا در سال 1957 در بیجینگ متولد شد و عنوان یکی از تأثیر گذارترین هنرمندان نسلش را به خود اختصاص داد. آثار او طیف های مختلف هنر را در بر می گیرد: معماری, کارهای نمایشگاهی, نویسندگی و انتشارات. او اخیراً شرکت طراحی FAKE را راه اندازی کرده است. فعالیتهای اخیر سیاسی وی وی در چین او را به یک خانه نشین بدل کرده است.
نمایشگاه دو هنرمند/ معمار با خط سیری مشابه را استخدام کرده است. این دو هنرمند کارشان را قبل از حرکت به سمت معماری با کششی نسبت به هنر پرفرمنس آغاز می کنند. این " وجه اشتراک" در هر دو آنها به مثابه زمینه های مشترکی در توسعه ی کالبدی جدید از آثار عمل کرده است. این دو هنرمند قبل از این هرگز با هم دیداری نداشتند, گرچه متقابلاً آثار یکدیگر را تحسین می کردند. در این پروژه روند خلاق به گونه ای مواجه ی اتفاقی و آشنا برای آنها تبدیل شد. پایان این پروژه به یک فضای گالری وار در یک شبکه ی سه بعدی جایی که هر دو استودیو یک اثر درحال ساخت را توسعه بخشیدند بدل شده است. اینستالیشن در یک دگرگونی و شکل گیری ممتد در طول مدت برپایی شو که پیامد بحثی مداوم بین آی وی وی و آکونچی و استودیو آنها بود شکل یافت. این اینستالیشنِ چند لایه, از تعاریف و رهیافت های ارتدکس سرپیچی می کند. و شامل 12 کانال صدای اینستال شده, که توسط آکونچی طراحی شده است و 128 عکس انتخاب شده توسط آی وی وی و هم چنین مدل ها و متون معمارانه می باشد.
فریبا شفیعی در مقاله آی وِی وِی؛ پاپ آرت و ماهیت زدایی شی دلالت گر از رهگذر جامعه ی مصرفی سعی کرده نگره آی وِی وِی به مفاهیم پس زمینه اثر هنری را نفسیر کند