علیرغم اندازه اش، این برج، نه سودی از سایت بزرگ و نه از پلازای اطراف خود می برد. این سایت ارتباطیِ کوچک 2500 متر مربعی، در بلوار یون میهالاچ(Ion Mihalache Boulevard)، جنب بیمارستان فلانتروپی(Filantropiei Hospital) و نزدیک پیاتا ویکتوریی(Piaţa Victoriei) نشسته است. این برج زمانی که در پشت پیاتا ویکتوریی قرار گرفت، یک نقطه ی پایان پرسپکتیوی برای بلوار لاسکار کاتارجیو(Lascăr Catargiu) تشکیل و ارتفاع خود را از پیاتا رومانا بیشتر نشان داد. در یک حضور گمراه کننده، به نظر می رسد که برج در پس موزه ی آنتیپا(Antipa) تقلیل یافته. با توجه به اثر شدیدی که بر همسایگی خود تا مناظر وسیع شهر می گذارد؛ این برج، برای چنین گونه ی به چالش کشیده شده ای در شهر بخارست، به عنوان یک کاراکتر شهری ایفای نقش می کند.
نیاز به محدوده های وسیع اداری، در این زمینه ی کم ارتفاع ارتباطی، یک موقعیت غیر عادیِ در هسته ی ساختمان معین کرد. این هسته به سمت دیوار جنوبی پیش می رود و سمت شمالی برای باقی ساختمان باقی می گذارد. این انتقال از جنوب به شمال در امتداد نما، با کاهش تراکم نوار سرامیک ها در سطح دیوار پرده ای، شفافیت برج را به سمت شمال تغییر می دهد. حجم این هسته که در نمای شمالی بیرون زده باقی مانده، با پنل های فلزی راه راه ملبس شده. برج در بالای چهار طبقه ی "بِیس" که طبقات بزرگتر اداری را در بر دارد، عقب نشینی می کند. چنین ثباتی، ارتفاع بناهای موجود در امتداد بلوار را انعکاس می دهد. دو طبقه ای که در بالای ورودی ساختمان معلق شده اند؛ درهای لابی را آشکار می کنند و نیز سیرکولاسیون کالبد برج را از همان نقطه ی تماس با زمین آغاز می شود. در بالا، حجم معلق دیگری با این بیس متوازی شده و برج را به دو قسمت بالایی و پایینی تقسیم می کند. "بیس" مذکور با پنل های شیشه ای تیره و روشن به طور متناوب پوشش یافته است.