به زمانی باز می گردیم که سینما بدون هیچ رنگ و صدایی ظهور یافت. مطب دکتر کالیگاری با کارگردانی رابرت وینه شاهکاری است که سبکی با فضاهای اتنزاعی در نمایش صحنه هایی متفاوت مقرر کرده است. فیلم به دلیل فضای رعب انگیز و وهم آلود خود در بستری گروتسک وار تداعی کننده ی معماری گوتیک سده ی 12 و 13 میلادی می باشد. مجموع این فاکتورها تأثیرگزارترین اثر اکسپرسیونیستی در آلمان سال 1919 را به منصه ی ظهور رساند.

اولین بار کرکتر مجنون به واسطه ی این فیلم به تماشاگران معرفی شد. بسیاری از خصیصه های غیر معمول فیلم ( ماهیت هندسی مجموعه لباس بازیگران) جلوتر از زمان خود بود. القای بن مایه های دیوانگی, اغتشاش و دکورهای نامتعارف و هراس برانگیزش از این فیلم یک اثر تکرار نشدنی در سینما ساخت و آن را به عنوان مهم ترین منبع سینمایی اکسپرسیونیسم آلمانی تبدیل کرده است.