پروژه ی 1001 توسط سیستم های بر هم کنش آی دی به مثابه تکرار نتیجه ی فرایند طراحی تولید شد. به غیر از وجوه طراحی تمرکز اصلی این کار تیمی سازگاری دائمی سطوح با بدن انسان بود. آنها رهیافت های متنوعی را به عنوان ابزار کنترل حرکات فضایی اتخاذ کردند. طراحی با کامپیوتر به منظور نمایاندن دگر ریختی خاص سطوح و در مراحل بعدی کار, شکل دادن به این دگر ریختی در هر وضعیتی از خود ضرورت داشت. هدف این پروژه به صورت رسمی تنها در قامت ابژه ای که در هر وضعیتی امکان استفاده دارد متقاعد کننده نیست. بیش از 30 گره هر کدام شامل سه میله ی الاستیک بر روی یک پایه ی کروی جاسازی شده اند, و از سطوح تکیه گاهی که از یک الگوی هندسی همخوان که شامل بخش های صلب است, پشتیبانی می کند. طراحی و ساخت این صندلی توسط توماس هیمن و مارکوس دلجر به انجام رسیده است. این پروژه در پروژه ی گروه آی دی 5, یو دی کا برلین با پشتیبانی پروفسور برکهارد اشمیز و کیتینا سوستمن تولید شد.