برج هاي مسكوني دوقلوي آرته با 170 و 110 متر ارتفاع، در كوه هاي سرسبز استوايي بوكيت گمبِر در قلب جزيره پننگ در اقيانوس هند، در سواحل غربي مالزي استقرار يافته اند. معماران اسپارك، كانسپت هندسه و تركيب بندي اين طرح را از طبيعت چشمگير اطراف ِ آن و دورنماي درياي پرتلاطم و جاري در تنگه ي مالاكا ميان كوه هاي سرسبز و پرشيب آن الهام گرفته اند.
ساخت و ساز اين برج ها در سال 2012 آغاز گشته و در سال 2014 به پايان خواهد رسيد.
اين دو برج، توسط بيرون آمدنِ ساده و بيضي شكل هر طبقه به وجود آمده اند و نمايي پويا و زنده را همراه با حركات منحني اضافه شده به هر سطح ايجاد نموده اند. برج غربي با 49 طبقه، بلندترين نقطه در جزيره خواهد گشت و مناظري ديدني و جذاب از اقيانوس را در نماي غربي خود، به ارمغان خواهد آورد و در نماي شرقي، چشم اندازهايي از كوه هاي پوشيده از درختان را قابل رويت مي سازد.
ريتم ارگانيك برج ها، توسط غلاف هايي به فرم سنگ هاي شيشه اي در طبقه 35 كامل مي گردند كه باغي در آسمان و فضاهايي تفريحي و آرام را ارائه مي دهند ؛ اين فضاها، نقطه عطفي چشمگير در ساختمان ها گشته و چشم اندازهايي بي نظير از گستره ي شهر جورج تاون، تنگه مالاكا و مالزي را كه در شب مي درخشد، نمايان مي سازند و همچون فانوسي دريايي بر فرز جزيره پديدار مي شوند.
برج كوتاهتر، 27 طبقه از پايه ي چند سطحي بالاتر مي رود ؛ جايي كه هندسه ي انحنادار آن از نماي معمول، عقب نشيني مي كند و باغ هايي چند لايه اي در آسمان مي سازد. باغ هاي انبوه برج و نماي سطوح پايه ي آن، از آب و هواي گرمسيري استفاده مي كنند و مرزهاي طبيعت استوايي و هندسه روان دست ساخته ي بشر را ادغام مي كنند و در مقابل مقياس انساني و بستر طرح، به مشخصه اي متمايز تبديل مي گردند.