پروژه ی خانه ی پیش نمونه ی شماره دو در ابتدا توسط استافکیل دیزاین در آزمایشگاه پژوهش طراحی مدرسه ی اِی اِی در بی هویورال متر استودیو رابرت اشتوارت اسمیت بسط پیدا کرد. این پروژه پتانسیل معمارانه ی آخرین تکنولوژی های انتخاب لیزری سینتریگ در حدود و ثقور پرینت های سه بعدی بزرگ مقیاس که توسط الگوریتمهای کامپیوتر طراحی شده و مصالح پرینت شده ی خودش را سازماندهی کرده, بررسی می کند.
استافکیل هم اکنون برنامه های اولین سکونت گاه پرینت شده ی پلاستیک که در یک روز سر هم بندی شد ارائه داده است. بازار پسند, خانه ی پیش نمونه ای شماره دو ساختمانی یک طبقه با هشت متر ارتفاع و چهار متر طول ارائه کرد .این آزمایش پیشروانه در پیش ساخت تمام قطعات در یک کارخانه جایی که همه ی قطعات پیش ساخته سه هفته زمان برد چاپ شد. مقیاس قطعات به حد کافی کوچک بود که قابل حمل باشد و طی بیست و چهار ساعت در سایت سرهم بندی شود.
به علت سبکی بسیار, قطعه ها به سادگی در هم قفل شدند. از این رو اینجا هیچ ضرورتی برای هر مصالح دیگر, یا پیچ و مهره کردن, اتصال یا جوش در سایت نیست. به دلیل جاه طلبی در توسعه ی نمونه ی بشدت بهینه سازی شده , الگوریتم های ریز مصالح در بخش ها به منظور آزمایش وجوه عملکردیشان به اجرا در آمدند. آزمایش ها به تراکم خاص انشعاب خارجی منجر می شود, و می توانند نور را منتشر کنند. چنانچه به عنوان یک عایق یا جمع کننده ی برف یا شیشه های باران گیر برخلاف سوابقش در سازه های سه بعدی با استفاده از شن و بتن عمل می کنند.
مجموعه ی استافکیل بر کاربرد مصالح سبک وزن مانند بیو پلاستیک مُصر است, تا بتواند سطوح بزرگی از جزئیات را ممکن سازد. امکان چاپ تمام عناصر معماری, پله های پایین, نما و لوازم را تهیه می کند. خانه ی پیش نمونه ی شماره دو توسعه ی یک نسخه ی قدیمی تر است. که در اکتبر گذشته در شوی پرینت سه بعدی در لندن, در راستای نمونه ساختار ارگانیک اصلی از نایلون لیفی براساس اصول رشد استخوان پرده برداری شد. در خانه ی پیش نمونه ی شماره دو رویکرد و مصالح مشابه تنها جایی که مورد نیاز است گذاشته می شوند. هدف از این پروژه میزان کم استفاده از مصالح در دستیابی به سازه ای سخت تر می باشد. در این جهت تحقیق بسیاری در مصالح و اجزا ساختاری سبک توری مانند شده است.