جایزه‏ی "استرلینگ" ریبا، سالانه به معماران بناهایی که در پیش‏برد معماری بریتانیا تأثیر گذاردند، اهدا می‏گردد. این جایزه که به نام "جیمز استرلینگ" معمار نام‏گذاری شده، امسال و در پانزدهمین سال خود، پنج بنا در لیست کاندیداهای نهایی دارد؛ دو موزه در آکسفورد و برلین، یک گالری هنر در رُم، بنایی مسکونی/اداری در شُرتِدیچ لندن و دو مدرسه در گیلفُرد و لندن. طراحی هوشمندانه‏ِ‏ی این ساختمان به عنوان دومین مدرسه در مجموعه، در تقابل ارزشمندی با دیگر ساختمان موجود در این کالج قرار دارد. ساختمان قدیمی این مدرسه را هم معماران DSDHA طراحی و جایزه‏ی ریبای 2009 را نیز ازآن خود کرده‏اند. درحالی که ساختمان قدیم یک طبقه و در تناسب با نیازهای جوانان، که از مشکلات فیزیکی و آموزشی رنج می‏برند، ساخته شده‏ بود، بنای جدید در سه طبقه فشرده بنا شده و نیز از سیرکولاسیون و حیاط داخلی وسیع و لذت‏بخشی برخوردار است. درهای پنج دپارتمان در این ساختمان، هر کدام با رنگی درخشان از دیگری متمایز شده‏است. فضای آتریوم مرکزی نیز عملکردی انعطاف‏پذیر دارد؛ دیوارها و سقف آن با تخته‏هایی ارزان قیمت از جنس چوب کاج پوشانده شده‏اند. با این حال کیفیت طراحی این فضا بر کیفیت بصری آن غلبه کرده است. منظور از انعطاف‏پذیزی در آتریوم، از طرفی میزهایی مجهز به کامپیوتر برای آموزش‏های غیر رسمی در گوشه‏ای از سالن است؛ از سوی دیگر نیز میزهای غذایی است که قابلیت جمع‏شدن دارند و با وجود فضاهای ورزشی جداگانه، فضایی برای بازی فراهم می‏آورند. اما در مرحله‏ی اول این آتریوم مکانی برای ملاقات است. پنجره‏ای کشیده و بلند پلکان این بنا را روشن می‏کند که در ساخت آن از بزرگ‏ترین قطعه شیشه‏ موجود در بریتانیا استفاده شده است. معماران DSDHA، با درک نیازهای کودکان در مدرسه‏های بریتانیا که تحت سیاست‏های معماران نیمه‏ی دوم قرن بیستم می‏زیستند و با الهام از تجربه‏ی سوئیسی‏شان این بنا را طراحی کرده‏اند.