سه هنرمند در طول زندگی حرفه ای خود آثاری ساخته اند, که غالباً ارجاع آن به جنسیت و مسایل جنسی  از در شوخی  نمود می یافت. برای دوشان اروتیسم اساس همه چیز بود, حتی اگر کسی درباره اش چیزی نگوید. در تصاویر دوران جنگ من ری از تصاویر جنسی پنهان در بدن های مدل های خود در تولید یک گونه ی جدید و مشخص از تصاویر اروتیک استفاده کرد.

در طول جنگ جهانی دوم پیکابیا بسیاری از حامیان خود را با تولید آنچه نقاشی های برهنه ی کیج به نظر می رسیدند, متعجب کرد. اما تمایل او برای صدمه زدن به " سلیقه ی خوب " و استقراض تصاویر او از منابع منتشر شده شاخصه ی آثارش بودند. در اینجا یک نسخه از اثر مارسل دوشان با عنوان "اتانت دونه" 66- 1946 که هدفش نشان دادن ماهیت چشم چرانی است, اینستالیشنی که صرفاً پس از مرگ او آشکار شد, را به نمایش در آوردیم.

این قطعه ی اخلال گر کسانی را که فکر می کردند, دوشان هنر را کنار گذاشته و صرفاً به ایده ها علاقه مند است, مبهوت کرد. اما این اوج نگاه دوشان درباره ی روابط جنسی و دغدغه ی مادام العمر او با نگاه و دیدن بود.