ویتولد مارین گومبروویچ(1904 ـ 1969) رمان نویس و نمایشنامه نویس لهستانی یکی از چهره های برجسته ی ادبیات اروپای شرقی و از نویسندگان شناخته شده ی قرن بیستم به حساب می آید.
نوشته های ادبی او آمیخته با تحلیل های روانشناسانه، ضدیت با ملی گرایی، و حس تناقض و پوچی است. قدر گومبروویچ فقط در سال های پایانی عمرش دانسته شد، ولی پس از آن به شهرتی جهانی دست یافت و اینک یکی از چهره های شاخص ادبیات لهستان به شمار میرود، چنان که دولت لهستان سال 2004 را، به مناسبت صدمین سالگرد سالگرد تولد او، سال ویتولد گومبروویچ نامید.
این کتاب را ویتولد گومبروویچ ننوشته است. آنچه در قالب کتاب حاضر جمع آوری و ویراستاری شده، یادداشت های یکی از دانشجویان حاضر در کلاس های فلسفه ی او بوده که از 27 آوریل تا 25 مه 1969 برگزار شده است. این درس ها حول محور نظریات کانت،شوپنهاور، هگل، کی یرکگور، سارتر، هایدگر، مارکس و نیچه می چرخد.
کتب حاضر در حقیقت بیانگر نگرش شخصیِ گومبروویچ به تفکر مدرن و بیان گذاران آن است.