این بنا در یک شبه جزیره در شمال غربی قطب جنوب واقع شده است. این ایستگاه پژوهش قطب جنوب توسط شرکت هامبورگی بوف آرکیتکتن طراحی شد. و هدف آن فراهم آوردن امکانات انرژی خود اتکا است, که از 134 کانتینر حمل و نقل تشکیل شده و با یک پوسته ی فلزی آیرودینامیک فلزی پیچانده شده است. زمینی با مقیاس 2.500 متر مربع توسط مرکز ملی برای پژوهش قطب جنوب و اقیانوس در سال 2006 اعطا شد, آنها این فضا را در جایگاه یک حجم معمارانه که می تواند به آسانی و به شکل کاملی مجزا شود, با توجه به دسترسی محدود در منطقه تصور کردند.
انرژی فراهم شده برای ایستگاه در به کارگیری ترکیبی از واحدهای برق و گرما است, گرمای پس مانده از تولید برق برای گرم کردن کل ایستگاه در طول یک سال کافیمی باشد. کلیتی از 24 اتاق تک خوابه و دو خوابه واقع شده, در طبقه ی دوم که شامل یک آشپزخانه و ناهارخوری, کتابخانه و اتاق ورزش و همچنین اداره و یک فضای استراحت می باشد. در سطح پایین انبار, آزمایشگاه و فضاهای تکنیکی تعبیه شده اند. سطح سوم به تراسی به منظور فعالیت های خاص اختصاص داده شده است.