این سکونت گاه در خور آروسا در شمال غربی اسپانیا واقع شده ، و با هدف استفاده از چوب های بازیافتی از صنعت ماهی گیری محلی طراحی شده است.علاوه بر این طراحی ارجاعی به منطقه برای تقدیر از صرفه جویی در انرژی و ادغام دقیق سیستم های ساختمان در طراحی معمارانه می باشد. جای تعجب نیست که این زیستگاه بالاترین درجه بندی از بهره وری انرژی را کسب کرده است. در ساخت خانه چوب های بسیار قدیمی به کار گرفته شدند. و از بازیافت سینی های قدیمی بدست آمدند.
این سینی ها سطوح چوبی می باشند، که در دریا جای گرفته اند. و در صنعت تولید صدف استفاده شدند. این چوب در تکنیک ماهی گیری محلی منحصر به فرد که در دریا و آب و هوای ساحل یافت شده اند، بکار می روند. این چوب ها بیش از 25 سال قبل برای تاکستان یا باغبانی به بازیافت عادی فرستاده شدند. استفاده از این گونه چوب در معماری پیشگام است. میله های چوبی در تولید دو نیم می شوند، و در دو بافت متفاوت رفتار می کنند. بخش خارجی میله ی چوبی زمخت است، چنانچه بافت قدیمی را حفظ کرده است. از این رو برای نمای خارجی به مثابه پاسخی به مقیاس شهری استفاده شده اند.
در مقابل چوب استفاده شده در فضای داخلی از برش داخلی میله می باشد، و تعمداً در فراهم آوردن آسایش و گرمای بصری بیشتری استفاده شده است. در فضای داخلی استفاده از مصالح خام، بازتابش نور طبیعی و حمام شیشه ای منجمد تأثیری آرام بخش را تولید کرده است. شاخصه ی مهم دیگر این خانه یک رابطه ی بصری با فضاهای متفاوت می باشد، که به تعامل ساکنین و احساسی وسیع از فضا منجر می شود. طراحی تا حدی صخره ای برهنه را نشان می دهد، که کاملاً رو به دریا گشوده شده، و خورشید را جستجو می کند. این فضا توسط ساخت دو حجم از هندسه ای که به شکل طبیعی تطبیق یافته اند، مشتق شده است.
حجم خصوصی با چوب در فضای خارجی و بتن در فضای داخلی ساخته شد. سرپناهی انعطاف پذیر به منظور حفاظت در برابر آفتاب و حفظ حریم خصوصی در ساخت فضا در نظر گرفته شده است. استفاده از مصالح در حجم خصوصی در مقابله با حجم عمومی است، و با پنل های شیشه ای بزرگ، منظر دریا و حفاظت از آفتاب توسط سایه ی بالکنی بالا ممکن شده است. بالاترین درجه ی انرژی (A) با یک سیستم تهویه ی بزرگ، سیستم کم مصرف، استفاده از سطوح شیشه ای بزرگ و رو به جنوب بدست آمده است. و با استفاده ی منعطف از عناصر حفاظت خورشیدی ترکیب شده است .