نیاز اولیه ی کارفرما ترکیب زیستگاه و مطب فیزیوتراپی در یک ساختمان است. بدان وسیله حصول اطمینان از فضای خصوصی به منظور محیطی زیستی و فعال کردن اتاق های درمانی گشوده هستند، و برای عموم قابل تماشا است. بنابراین این پروژه در دو حجم مرتبط جدا شدند، حجم پایینی با خیابان مواجه شده و برای اهداف کاری به کار گرفته شده است.در حالی که بخش تورفته ی پایینی فضایی برای نشیمنی دو طبقه ارائه می دهد.
هر دو حجم توسط یک سطح مشترک ترکیب شده هم زمان به عنوان یک سقف برای اتاق های فیزیوتراپی و یک تراس برای استفاده ی خصوصی بکار رفتند. بسط این سطح تمام جبهه ی غربی ساختمان را مسقف می کند، و می گستراند. و به یک گاراژ بدون سقف در قسمت شمالی مجموعه بدل می شود. این ایده فضای کار و زندگی مستقل در یک ساختمان یکپارچه را تضمین می کند. بدان وسیله یک باغ بزرگ که حداقل چشم انداز را به کوه های پیرامون و حداقل دید از فضای عمومی را ممکن می سازد، تولید کرده است.
طبقات زیستی در جایگاه بخشهای باز با چشم اندازهای غرق در نور به داخل و خارج نمود یافته اند. عناصر معمارانه ای مانند پلکان به عنوان اثاثه در اتاق نشیمن تجربه می شوند، بنابراین فضا به اتمسفر بدل خواهد شد. بتن تقویت شده به عنوان سازه ی ای کارآمد انتخاب شد. به ویژه با توجه به قطعات آویزان ساختمان و صفحاتی از پلاستیک و لمینت هایی با فشار بالا که تهویه را آسان می سازد، در پوشش نمای بخش های زیستی مجموعه انتخاب شده است. سطوح شیشه ای روشن در طبقه ی همکف منطقه ی زیستی، گذر نور طبیعی از اتاق نشیمن برای تقویت اتمسفری خاص را ایجاد کرده است.