تکنولوژی و جامعه فرایندهای همگن و همراه در فرایند تکامل هستند. در جایگاه اعضای پیشگام و خلاق جامعه معماران و طراحان در آثارشان از تکنولوژی متأثر می شوند. درونز (مورچه ها ی نر) مانند هر تکنولوژی دیگر ذاتاً خیر یا شر نیستند. اما می توانند به پایان های خیر یا شر منتهی شوند. این پروژه انجام شده، تا نشان دهد، که مورچه های نر می توانند به عنوان یکی از کاربری های بسیار ملایم بکار روند.
این پروژه بسیار شبیه پروژه ی خانه ی افشانه ی پلاستیک آرشیگرام است. و علاقمند به بررسی یک فرایند جدید ساخت و مسیرهایی می باشد، که به فضا، مصالح و موقعیت های سازمان یافته ی جدید که پتانسیل تأثیر گذاری در تعامل جامعه با معماری و تکنولوژی را دارند، منجر شود. گرچه رابطه ی انسان- ماشین اغلب به عنوان داستانی علمی تخیلی از فانتزی بسیار دور در واقعیتی می باشد، که ما را به این تکینگی روزمره نزدیکتر می کند.
شاید هیچ گروهی از مردم بهتر از سربازان کهنه کار متوجه نشوند، که چگونه می توان با این گونه از تکنولوژی ها تعامل کرد. برای این مردان و زنان ماشین هایی که در جنگ استفاده می کنند، به بخشی از بدنشان بدل شده، چنانچه برای زنده ماندن به آنها وابسته هستند.