موسسه ی پاراسول یونیت در حوزه ی هنر معاصر اولین بررسی بزرگ انگلستان از هنرمند ایرانی-آمریکایی - یکی از بنیانگذاران هنر عمومی در گستره ی بین المللی - سیاه ارمجانی را ارائه می دهد. این پروژه شامل پل، اتاق مطالعه و باغ شعر می باشد. نمایشگاه آثار اولیه ی هنرمند بر روی کاغذ که در طول سال 1950 در ایران تولید شده اند، را به عرصه ی نمایش در آورده است. آثار تکامل یافته ی اخیر او ساختارها، اتاق مطالعه ی آلفرد وایتهد 2013 را پوشش می دهد، این ساختار به شکل ویژه برای فضای خارجی واحد پاراسول لندن در نظر گرفته شده است.
آثار ارمجانی در میراث فرهنگی ایرانی ، دانش او از فلسفه، ادبیات و شعر غربی و علاقه اش به معماری بومی آمریکایی ریشه دارد. آثار اولیه او با کاربرد شاعرانه ی نسخه ی خط فارسی شاخص شده است. تکنیک های سنتی و تصور جسورانه رسانه های مختلف برای ارائه ی اهداف هنرمندانه ی او گردهم آمده اند . اهداف هنرمندانه ی ارمجانی ترکیبی از متن، ایده و استفاده عجیب و غریب از فضا است، که امتداد آن در آثار اولیه و قدیمی او مشاهده می شود. در غالب این آثار بیان فلسفی و شاعرانه عنصری مهم محسوب می شود.
آثار پس از دانشگاه ارمجانی غالباً مدل های معمارانه ی دقیق هستند. چنانچه از ساختارهای عمومی الهام گرفته، و بیانگر ایده ی خانه یا پل می باشند. در ساختارهای ارمجانی ایده همیشه بر عملکرد اولویت دارد. باور او به دموکراسی و ارتباط باز به منزله ی الزامات ضروری یک جامعه ی سالم همراه با علایق فلسفی و سیاسی، سرانجام به تولید هنر برای حوزه ی عمومی منتهی شده است. آثار او در برخی از مهم ترین مجموعه از موزه ها ی دنیا جای گرفتند. ارمجانی در سال 1939 در تهران متولد شد. او هم اکنون در مینیاپولیس آمریکا روزگار می گذراند.