دام کــُب ؛ بازیگر فیلم اینسپشن ساخته کریستفر نولان، تیمی ماهر را تجهیز می کند تا به ایده های که در ناخوداگاه اشخاص جاخوش کرده اند دست یابد. مسئول طراحی این رویاها که مهمترین عضو این گروه هم می بشد یک معمار است به نام اریان با بازی اِلِــن پیج. او در ساده ترین سطح یک مارپیچ تو در توـ لابیرنتی پیچیده که در ان ساختمان ها به وسیله معمار کنترل می شوند ـ طراحی می کند، البته این که در این لابیرنت از نظر محتوایی چه می گذرد و تصاویری که در این لابیرنت تولید و پخش می شوند چیستند همه در اختیار کسی است که در حال دیدن رویاست.

بر همین سیاق طرحی که او پی ریخته به ایده های عجیب و بعضا گیج کننده ایی مثل راه پله پـِـنرُز Penrose Staircase و یا شهرهایی که روی هم تا می خورند منتهی می شود. البته موفقیت ره یافت آریان نه در طرح های گیج کننده و عجیب و پر اب و تابش که در رخنه به خواب رویابین، رسوب در ناخوداگاهش، طراحی یک رویا و پر کردن ذهن شخصی که در حال رویا دیدن است از ایده های خود شخص می باشد. معمار باید فضاهایی بیافریند که شخص رویابین با ان ها اشنا باشد چرا که فقط بر این منش است که شخص رویا بین با این چارچوب کنار امده و رویایش را با تفکرات و ایده هایش پر می کند.

اریان می اموزد که چگونه طرحی که در حال اجرایش می باشد را مدیریت کند تا به نتایج غیر قابل پیش بینی ایی از ان چه شخص رویابین در ذهن می پروراند بیانجامد، محقق شدن چنین ایده ایی مرزی بی نهایت باریک می افریند چرا که طرح علی رغم وجوه بی نهایت غیر واقعی اش باید موجودیت یافته و به یک وضعیت واجد حیات منتهی شود. و فیلم نهایتا به این موضوع می پردازد که چه می شود اگر ایده های برامده از طراحی جهانی رویایی بتواند در دنیای واقع نیز به کار اید؟

اریان متوجه این مسئله می شود که طراحی رویا در بهترین و کاملترین شرایط افرینشی صرف است. اگرچه اریان با محدودیت هایی که معماران در دنیای واقعی با مواجه هستند مواجه نیست اما او نیز با پارامترهای معینی مواجه است که تخطی از ان ها تحقق طرح را با مشکل مواجه می کند. چه می شد اگر ذهن ما به اندازه ذهن اریان باز بود و تمام امکان های موجود را می ازمود و ان فرایند ظریف و مخدوش نشدنی چگونگی تاثیر بنا بر شخص را به بازی می گرفت. طرح کلی فیلم بی نهایت لایه لایه است مملو از خطوط داستانی هم پوشا و پیچیده و البته تمام این پیچیدگی های روایی هیچ گاه به مخدوش ساختن قدرت موجود در پس زمینه ایده کلی داستان نمی انجامد. فیلم متداوما بر این گزاره تاکید می گذارد که چگونه یک ایده می تواند بر یک فرد تاثیر بگذراند و سرنوشت زندگی اش را تغییر دهد