سایبان چرخشی ساخته شده از لوله های کاغذی یکی از قطعات تزئینی آرکو مادرید، نمایشگاه هنر معاصر در پایتخت اسپانیا در ماه فوریه بود. طراحی این اثر توسط معمار و مدرس دانشگاه ام آی تی کریستینا پارینو تولید شد. پروژه به مثابه گروه وسیعی از لوسترها نمود یافته است. سقف برای بنیاد آرکو، سازمان غیر دولتی هنر معاصر، فضایی در محل نمایشگاه فریا دمادرید، تعدادی از سالن های حومه ی شهر در نظر گرفته شده است.
اینستالیشن از 5.200 لوله ی کاغذ در سقف این فضا گسترش یافته، و به شکل طاقدیس های روشن و نرم در سقف بالا و پایین حرکت می کند. به بیان پارینو: ایده ی من در تولید یک سقف ممتد که باید در لحظات مشخص به عنوان لوستر خود را بیان کند، شکل گرفت. این پروژه با همکاری تیمی از ام آی تی توسعه یافت. ما در پی خلق پیوندی بین ساختاری ممتد و عناصر فرو رفته که موجب روشنایی فضا می شود، می باشیم. با به کار گیری مصالح بازیافتی و ارزان قیمت که با روش دیجیتالی که این عناصر را سرهم بندی کرده، در تضاد است. ابعاد هر لوله ی کاغذ سفید یکسان می باشد.
با هدف تولید نوسان سایبان لوله ها از یک زیرساخت سیم مشی معلق شده، در حالی که لوله ها براساس برنامه ی کامپیوتری به دقت برش خوردند. یک کابل لوله ها را در طول به منظور حصول اطمینان از آویخته شدن در مکان صحیح خود نگاه داشته است. توپوگرافی تولید شده توسط اینستالیشن، درشکل گیری مسیری که بازدیدکنندگان نمایشگاه از فضا و نوری که در بالای لوله های کاغذی جای گرفته اند، هدفمند شده است.
به باور پارینو فضای پیشنهادی بسیار بزرگ بود، و روشن کردن آن با عناصر روشنایی کوچک احساس عجیبی مثل عدم تناسب را در مخاطب تولید می کرد. این اینستالیشن در جایگاه یک مداخله ی معمارانه در سالن وی آی پی نمایشگاه رشد کرده است. پارینو مطرح کرده سقف سالن 900 متر مربعی را به سه فضای مجزا تقسیم کردیم .لوسترهای پارینو در تاریخ 13 و 17 فوریه در این مکان بر پا بودند، اما هم اکنون برچیده شدند. گرچه سازماندهندگان در فریا دمادرید امیدوار هستند به سرهم بندی مجدد آنها در یک سالن دائمی جدا تا بتواند در بلند مدت به نمایش در آید. اما لوسترها هرگز ماندگاردر نظر گرفته نشدند. آنها از کاغذ ساخته شدند، و بشدت قابل اشتعال می باشند.