حلقه ی خورشیدی به مثابه یک مجسمه ی خورشیدی فتووالتائیک توسط پائولو ونتورللا طراحی شده است؛ چنانچه می تواند در مناطق شهری و حومه ها و در بافت های متفاوت جای بگیرد. این رویکرد سطح را تا حد امکان در اشعه های خورشیدی در طول روز آشکار کرده است. این شکل مستقیماً از تحلیل مسیر خورشید و جهت اشعه ی خورشید از طلوع تا غروب خورشید گرفته شده، و همیشه عمود بر اشعه ها است. سطح طراحی شده یک سیستم با کارآمدی بیشتر را ارائه می دهد.
چنانچه این سطوح استاندارد و فتووالتائیک انرژی کمتری تولید می کنند، از این رو حلقه به شکل منطقی به عنوان یک راه حل کارآمد توجیه شده است. این سطح در یک مسیر متفاوت در تطابق با جهت مایل شده است. بخش هایی از سطح در غرب و شرق که در طول صبح عمود هستند، جهت مند شده؛ در صورتی که در بعد از ظهر خورشید پایین و در افق است. در حالی که جبهه ی جنوبی زمانی که خورشید در اواسط روز بالاتر است، بیشتر متمایل به افق طراحی شده است.
حلقه ی خورشیدی یک راه حل بسیار انعطاف پذیر دارد. و می تواند در همه جای دنیا به کار گرفته شود. در تطابق با عرض جغرافیایی زاویه ی مایل آن تغییر می کند، و شکل جدیدی تولید می گردد؛ و نهایتاً از منظر کارآمدی بهینه می شود. این سطح می تواند در سایزهای متفاوت– در مقیاس 1 متری تا 20-30 متری با در نظر گرفتن نیاز مصرف کننده ی خود طراحی شود. حلقه ی خورشیدی یک سطح ممتد و منفرد می باشد؛ که چرخیده و یک جبهه ی فتووالتائیک به سمت خورشید را هدایت کرده است. یک جبهه ی آینه ای که در فضای پیرامون بازتاب می یابد.