صندلی ساخته شده ازقطعات پیانوی قدیمی ازپروژه های اخیر آندرو رامپلر Andrew Rumpler است . جدا از ماهیت مفهومی و کارکردی این صندلی، نام این صندلی نیز، نه صرفا بازیی است کلامی با نام پیانیست دهه 1940 آرتور تیــتـــم Arthur Tatum بلکه همچنین اشاره ایی دارد به سالن هارلم که تاتم بعنوان پیانیست در آنجا می نواخت. صندلی تاتوم ظرافت بصری را، با تکیه گاه نیمه بازش که با چارچوبی به ظاهرشکننده با استفاده از کلیدهای پیانو ترکیب شده، نمایش میدهد. سبک صندلی ، معادل بصری تکنوازی و ترکیبات هنری غیرقابل پیش بینی و اتفاقی آرتور تاتوم را می باشد؛ پایه ها و زاویه های نازک که در آن شاخص هستند به نحوی محکم و قوی اند که وزن سنگینی را تحمل میکنند. 25کلید بوسیله 36 کام و زبانۀ پنهان چفت شده اند. پیدا کردن قطعات پیانوی اسقاطی در خیابان بروکلین توسط رامپلر وساخت این صندلی، مجددا مشخصه های طراحی مشترکی با میزهای فلزی قدیمی " سری های السی" او را (که از بدنه پانل های اسقاطی ساخته شده اند) دارد. درحالیکه رامپلر کارش را از اواسط دهه 90، و پیش ازانقلاب سبز ایست ویلیج نیویرک ، با اینستال ناین استوریس Nine Stories در محوطه ی قدیمی قرارگاه نیروی دریایی اغاز کرد، پروژه بازیابی مجدد این پیانو دمیدن روحی مجدد است در کالبد یک شی دست دوم در سطحی جدید از تجربه کاری رامپلر، با وجود این تغییر جهت ، رامپلر هم چنان رسالت اولیه ی طراحی اش را حفظ کرده است :"روش ساخت یک اثر باید گویای نتیجه پایانی آن باشد" .