استفاده از نظارت عمومی غالبا برای بهبود شرایط زیست‌محیطی و کنترل جرم و جنایت به کار می‌رود اما بسیاری از منتقدان بر این باورند که این نظارت‌ها می‌تواند به حریم خصوصی افراد نیز خدشه وارد کند. تا پیش از این گمان می‌شد لندن، با داشتن بیش از چهار میلیون دوربین مداربسته، امنیتی‌ترین شهر جهان به شمار می‌رود اما این روزها با پیشرفت تکنولوژی و استفاده از سرویس‌های اینترنت فراگیر در جهان، فضای نظارتی بیش از پیش در سراسر جهان گسترش می‌یابد.
به گزارش بیزنس‌اینسایدر، این روزها پروژه‌های مهمی در نیویورک و شیکاگو، به‌عنوان بخشی از گرایش جهانی به استفاده از "های‌تکنولوژی" (High Technology) در حال راه‌اندازی هستند. بهار گذشته مرکز توسعه و علوم شهری نیویورک در همکاری با مرکز "هادسون یاردز" در فاز یک خود، طرحی را برای پوشش هوشمند بخش‌هایی از شهر به وسعتی بیش از یک میلیون و پانصد کیلومترمربع اختصاص داده بود. شرکت گوگل نیز اعلام کرده بود قصد دارد با راه‌اندازی گسترده اینترنت وای‌فای در سطح شهر به تحقق شهر هوشمند در آینده‌ای نزدیک کمک کند.
شرکت گوگل به همراه گروهی از سرمایه‌گذاران طرح جدیدی با عنوان "آزمایشگاه‌های پیاده‌رو" را معرفی کرده بود که راه‌اندازی 10 هزار مرکز ارتباطی را در برنامه خود دارد که با ایجاد آن شهروندان نیویورکی می‌توانند از اینترنت وای‌فای در سطح شهر بهره‌مند شوند. همچنین این شرکت اعلام کرد که به دنبال گسترش دامنه خود در دیگر شهرهای سراسر جهان است. علاوه‌بر این طرح‌های مشابهی در سراسر جهان در حال انجام هستند.
شهر سانگدو در کره‌جنوبی از سنسورهای جاده‌ای، برق و زباله برای بهبود زیست شهری و کنترل دسترسی به کامپیوترها استفاده می‌کند. از سوی دیگر شهرستان لاواسا در هند نیز با مساحتی معادل 12 هزارو پانصد هکتار در حال بهره‌گیری از مدیریت اتوماتیک شهری است. با این حال بسیاری از فعالان حقوق بشری بر این باورند که این روند به معنای نظارت 24 ساعته شهروندان و تجاوز به حریم خصوصی آنهاست، زیرا تمامی فعالیت‌های شهروندان تحت‌عنوان شهر هوشمند ثبت و ضبط می‌شود.