هرچند شهرت تتسومی در زادگاهش زیاد است، او در بیرون از مرزهای ژاپن هنرمندی كم‌تر شناخته‌شده به شمار می‌رود. حال حضور در ونیز سبب شده تا آثارش مخاطبان تازه‌ای در سطح بین‌المللی پیدا كند. مجسمه‌هایی كه به نمایش گذاشته شده هم‌زمان اروتیك، سیاسی و بوم‌شناختی‌اند. از آن‌جا كه در حال حاضر بر اهمیت مباحث مرتبط با برابری جنسیتی و تخریب‌های محیطی افزوده شده، احتمالاً این مجسمه‌ها امروزه بیش از پیش فهمیده می‌شوند.

تتسومی در یكی از هزاران مانیفست‌ خود نوشته: "آلودگی طبیعت! پوسیدگی انسانیت (اومانسیم)! پایان جهان!"، "طبیعت تسخیر شده شروع كرده به انتقام گرفتن." در مجسمه‌ی "پرتره‌ی شما" (Votre portrait) (1970-75) شاهد جهره‌‌ای نزار و رنجور هستیم كه به یك آكواریوم و ماهی‌های پلاستیكی معلق در زیست‌‌گاه‌ رزینی‌شان نگاه می‌كند. در اثر هم‌نام دیگری مربوط به سال‌های 1970 تا 1974، با نام دقیق " پرتره‌ی شما - سلكانت" (نسخه‌‌ای نقاشی شده از اثر اصلی) سو‍ژه به یك ماهی سلكانت در آكواریوم خیره شده است. سلكانت نوعی از ماهی است كه ظاهرش قویاً به قضیب می‌ماند. مانند بسیاری از آثار تتسومی، در این اثر سوژه‌ها در جعبه‌‌ یا قفسه‌هایی قاب شده‌اند (یا به‌عبارتی گیر افتاده‌اند) كه مشتمل بر مجموعه‌ای از اشیاء، موجودات تغییریافته و اجزای بدن هستند. به‌زعم تتسومی این عناصر نمادی‌اند از "پوسیدگی مقام انسانیت"‌.

این تصویر- تصویر ناظر خیره بر اب‍ژه‌های طبیعی منفرد و جهش‌یافته- تم تكرارشونده در آثار تتسومی است. مانند هنرمندانی چون پاول تك، دیوید التمد و مراتین رث، تتسومی از فرم‌های بیومورفیك و علمی به‌مثابه استعاره‌های جنسی و زیبا‌شناختی بهره می‌برد. "بدون عنوان" (1975)، كه در این نمایشگاه حضور دارد، بر اساس همین استعاره‌های بیو-جنسی شكل گرفته است. در این اثر لب‌های بزرگ كبود و كثیفی یك سیگار نیمه‌سوخته را نگه داشته و كف یك قفس آهنی قرار گرفته، در حالی كه یك سوسن وحشی سفید، پیروزمندانه و آزاد بالای آن جای گرفته است.

یكی از آثار اولیه‌ی تتسومی كه مهم‌ترین اثر اوست، "هنر سایبرنتیك" (1963) نام دارد كه یادآور بازی پینبال است. در خوانشی نزدیک به اثر، به‌نظر می‌رسد مسیر حرکت توپ فرمی قضیب‌مانند دارد که آن‌را به سمت چند واژن هدایت می‌کند. این توپ برای رسیدن به مأمنش، ردیفی از شیشه‌های که عنوان "بی‌درنگ" روی آن‌ها دیده می‌شود، باید از مسیری شطرنجی بگذرد که با ردیفی میخ تحدید شده و پر است از تصاویر بدن‌سازهای مذکر. در آثار این‌چنینی، تتسومی نظام‌های مرتبط با بازی، تکنولوژی و جنسیت را در شبکه‌ای مجرد و هیبرید می‌آمیزد. این شبکه "بد و خوب"های بازی، پیشرفت و شهوت را می‌کاود؛ تم‌های همیشه مرتبط با فرهنگ دیجیتال-گردان دنیای ما.

تعدادی از آثار کودو رو می‌توانید از این‌جا ببینید.