مایا لین تنها 21 سال داشت و در حال تحصیل در مقطع لیسانس در دانشگاه یاله بود که مسابقه طراحی یادمان سربازان سابق ویتنام در واشنگتن را بُرد . این یادمان بسیار مورد توجه قرار گرفت و در غالب شاخص ترین طراحی های دنیا قلمداد شد و پیشروی تغییراتی جدی در طراحی یادمان ها بود که قراردادهای کلاسیک را شکست و هم آوایی این تیپولوژی را به کل دگرگون کرد .

مایا لین متولد 5 اُکتبر 1959 در شهر آتنس، اُهایو بود . پدر مایا سازنده ظروف سفالی و رئیس سابق کالج هنرهای زیبا در دانشگاه اهایو بود و مادرش شاعر و استاد دانشگاه بود . پدر و مادرش هر دو چین را در سال 1948 قبل از به قدرت رسیدن حذب کمونیسم ترک کردند . او مدرک لیسانس را از دانشکده هنر یاله در سال 1981 و درجه استادی معماری را هم از همان دانشگاه در سال 1986 دریافت کرد . لین برای زندگی حرفه ای اش، مدال ملی هنرها در سال 2009 را جایزه گرفت . یادمان سربازان سابق ویتنام هم در سال 2007 جایزه 25 ساله ی موسسه آمریکایی معماران را برای تمامی تاثیرات به جای مانده این اثر بر جامعه حرفه ای معماری با افتخار برنده شد .

یک برش فرورفته در خاک، با شکلی شبیه به درجه نظامی ها، در محوطه تفرجگاه ملی قرار گرفته است، این همان یادمان سربازان سابق ویتنام است که شامل دو دیوار گرانیتی پرداخت شده، با 75.2 متر طول است و هر دو دیوار با شیبی متناسب تا نقطه ای به ارتفاع 3.1 متر در زمین پایین می روند . از مرکز این برش بر روی دیوارها هم لیستی بر اساس تاریخ وقوع از جان باختگان و گمشدگان آغاز می شود و بر دیوارهای شرقی و غربی ادامه میابد .

خود لین می گوید که توقع برنده شدن در این مسابقه را نداشته و بیشتر بر شرایط فراهم شده برای او و کارش باور داشته ولی بسیار سرسختانه طراحی اش را در این مسابقه شرکت داده بود . در یک مصاحبه رادیویی در برنامه استودیو 360 شبکه دابلیو . اِن . وای . سی، مجری برنامه، کِرد اَندرسن این چنین اظهار نظر می کند " این (یادمان) با مرگ به شیوه فرهنگ ما از بالا به پایین مواجه شده است و (این درحالی است که دیگر) یادمان ها تمایلی به این شیوه نداشتند " . لین در پاسخ به این اظهار نظر توضیح می دهد که هر فرهنگی با گذر زمان بیش از پیش به صورت آینه ای در مواجهه با اتفاقات اطرافش در می آید و اگر جنگ جهانی اول یک تغییر جهت الگووار برای اروپا بود، جنگ ویتنام هم نقطه ای مشابه و گذاری برای بیشتر جوانان میانه رو ایالات متحده آمریکا محسوب می شود . در حالی که واشنگتن طی این قرن ها به صورت عینی در زمینه طراحی یادمان ها صاحب سبک بوده است و با وجود آثاری همچون یادمان آیزن هاور طراحی گهری که تازه ترین یادمان در تاریخ طولانی این مبحث به حساب می آید و طراحی ها از همان ابتدا هم کاملا درک شده و طراحی شده بودند ولی همچنان طراحی پیشنهادی لین از همان ابتدای کار، حمایت های گسترده ای را دریافت کرد .

یادمان سربازان سابق ویتنام به دلیل این شکل از لیست بندی دقیق نام های مشخص سربازان به جای یک لیست بندی بدون نظم و ترتیبی خاص کاملا مدرن بود . وقتی از لین پرسیده می شد که مردم در واکنش به این دیوار چه خواهند کرد او با صراحت پاسخ می داد " آن ها خواهند گریست " . آن چیزی که در این اثر خلاف عادت بود، یک یادمان زیر زمین ساخته شده از دیوارهای سیاه سنگی بود که به شکلی واضح نام های کشته شده گان را اعلام می کرد، کمتر کسی می توانست تاثیر عمیقی که این یادمان بر بازدیدکنندگان می گذاشت را پیش بینی کند و این که چه طور این اثر، طراحی یادمان های آینده را دگرگون خواهد کرد . ولی امروز به سختی می توان یادمان ملی 11 سپتامبر اثر میشل آراد و معماران هَندِل، موزه هولوکاست یاد واشام اثر موشه سفدی و یادمان ملی پرواز 93 اثر معماران پول مرداک را بدون نمونه کار لین تصور کرد .

در حالی که این موفقیت اولیه همواره بر زندگی حرفه ای لین سایه افکنده است ولی لین پروژه های شگفت انگیز دیگری را همچون یادمان ها، آثار هنری و معماری در کارنامه حرفه ای خود دارد . بعد از کار بر روی یادمان سربازان سابق ویتنام، لین اثر " میز خانم ها " را برای دانشگاه یاله تکمیل کرد ؛ یک استوانه از جنس گرانیت سبز بود که تاریخچه تعدادی از زنان این کالج از سال 1701 تا 1992 را توضیح می داد و این دوره همان زمانی بود که زنان برابر با مردان برای اولین بار در کالج نام نویسی کردند . یادمان حقوق بشر در سال 1989 هم یک دیوار آب از جنس گرانیت سیاه بود که جمله ای از مارتین لوتر بر روی آن ثبت شده بود و یک میز دایره شکل به همراه نام ها و تاریخ های مهمی که در شکل گیری جنبش حقوق بشر نقش داشتند . طراحی اخیر لین، به نام" آخرین یادمان "، یک گروه ازمجسمه های مرتبط به هم است که در ارتباط با برنامه ای در وب سایتش به نام " چه چیز هایی گم شده اند؟" طراحی شده است .این اثر، یک مقبره مجازی برای گونه های متفاوت حیوانات منقرض یا تهدید شده توسط شرایط آب و هوایی و دیگر فعالیت های انسانی است .

مایا لین همواره به دنبال خلق آثاری بوده است که حالات و گفتمان های رایج زمان خودش را بازتاب کند، او همواره خودش را در غالب نه یک طراح یادمان، هنرمند یا یک معمار بلکه یک انسان دورگه ای می شناسد که به طبقه بندی های ساده زندگی اش شخصیت و عینیت می بخشد .