در طی سال های گذشته، معمار ژاپنی شیگرو بان تعداد بسیاری از کانسپت طراح های خود را بر اساس آثار تحسین شده معمار مدرنیست میس ون دروهه گرفته است. این خانه که در استان ژاپنی یاماناشی واقع شده و با استفاده از چوب های محلی کاج ساخته شده است. سطوح عمودی و افقی این طرح، مجموعه ای از فضاهای زندگی با دقت پیکره بندی شده ای را ایجاد نموده است.
این معمار برنده ی پریتزکر پرایز در مصاحبه سال 2013 خود با روزنامه تایمز ژاپن گفته است: "طراحی یک خانه بسیار سخت تر از طراحی موزه هنر و یا یک ساختمان اداری ست. در یک خانه شما یک کارفرمای خاص با یک سبک زندگی مشخص دارید که باید با خانه هماهنگ گردد. در یک ساختمان اداری شما با کلیات سروکار دارید. بنابراین وقتی معماران مشهور می شوند، سعی می کنند تا پروژه های مسکونی را نپذیرند. مبلغ مالی این پروژه ها ناچیز، طراحی شان مشکل و مسئولیت آن ها بزرگ است.
اما معمارانی هم هستند که من احترام بسیاری برایشان قایل هستم، انسان هایی چون لوکوربوزیه، میس ون دروهه و الوار التو، که در تمام طول عمر خود به طراحی خانه پرداختند و تحربیاتشان در این خانه ها بود که شکل می گرفت."
پارتیشن های گوناگون خانه با ایجاد و تعریف ارتباط میام خانه و بستر آن، خطوط خارجی را به نقاط کانونی داخلی هدایت می کند. این دیوارها نه تنها چشم اندازها را قاب بندی می کنند، که خانه های همسایه و جاده های مجاور را برای حصول اطمینان از حس انزوا و حریم خصوصی مخفی می نمایند. با کمک یک درب کشویی، یک فضای بزرگ زندگی جمعی با یک تراس خارجی ادغام می گردد و ساکنان این تراس منزوی را غرق در نور طبیعی می نماید. بخش های صمیمی و خصوصی تر این خانه در مرکز تنها طبقه ی آن طراحی شده اند.