بازخوانی معماری ایران پس ازانقلاب قطب علمی فناوری معماری دانشگاه تهران در آخرین نشست‌ از بازخوانی معماری ایران پس از انقلاب، دوشنبه 23 فروردین ماه جاری به بازه زمانی 1390 تا 1395 می‌پردازد. این نشست‌ها که با رویکرد نقد زمینه‌ای از سال‌ 1370 در دوره‌های 5 ساله برگزار شد ضمن مرور اتفاقات آن دوره، در هر نشست موضوعی محوری را به بحث می‌گذارد. به نقل از احسان مسعود، مدیر دوره‌های عالی تخصصی معماری دانشگاه تهران، "موضوع محوری نشست پیش رو مسئله معماری دفاتر جوان است. دفاتری که نیروی انسانی آنها محصول تربیت دانشکده‌های معماری بعد از انقلاب است و در بازه 1390 تا 1395 چندان هم جوان نیستند. دفاتری که پروژه‌هایشان به سرعت از سوی جوان‌ترهایی که هنوز طعم شهرت و تجربه‌هایی چنین را نچشیده‌اند، تقلید می‌شوند و تصاویر مشابه شان به ژوژمان‌های دانشکده‌ها راه می‌یابد. چالش‌های پیش رویشان کدام است و مساله معماری آنها چیست؟ آرمانگراییشان اگر منتهی به جوایز مسابقات نشود، گردش تدریجی به سوی حصول بی چون و چرای رضایت کارفرما می‌کنند؟"

آرش بصیرت سردبیر سایت اتووود، از میهمانان این برنامه معتقد است: "تثبیت لایه ای از معماران به مثابه معمارْستاره ها و ایجاد فاصله عمیق مالی بین این دفاتر و دفاتری که معماری بدنه بافت های شهری ما را شکل می دهند و به موازات تقلیل کیفی معماری در مقیاس کلان" و "البته تعریف دفاتر معماری ای که عملا با معماری به مثابه یک پروژه فکری برخورد می کنند و تحت شمول یک منش انتقادی و درونی به نقد اصول مبانی شکل گیری گفتمان معماری در فردیت معمارانه خود نشسته اند و . . . ظهور نسل پنجم معماران ایرانی و تلاش برای برقراری شبحی از تعامل ناقص بین نسلی که غالبا اما به یک سقط خونین منتج شده است" از ویژگی‌های این دوره است.

علیرضا امتیاز (معمار) ایران امروز را کشور تضادها می‌داند." ایران امروز کشور تضادهاست . ما در ایران امروز چنان قوی هستیم که عبدالمالک ریگی را در هوا دستگیر میکنیم اما از برگزاری یک مسابقه معماری بر اساس اصولی که بیش از دو دهه پیش تدوین کرده ایم عاجز هستیم. میتوانیم با ۵ قدرت جهانی ماه ها شانه به شانه مذاکره کنیم ولی نمیتوانیم خیابان هایمان را یکباره و برای همیشه آسفالت کنیم... در ایران امروز وزارت مسکن و شهرسازی و شهرداری ها با سرپرستی و کارفرمایی هزاران پروژه بزرگ و کوچک در سراسر ایران نتوانسته اند معماری قابل اعتنایی خلق کنند و نماد معماری این دهه پروژه های کوچکی هستند که در دفاتر کوچک توسط کارفرمای خصوصی و بدون وابستگی به سیستم دولتی طراحی و اجرا شده اند."

پویا خزائلی (معمار) که سالهایی هست که کاملاً بر معماری بوم‌گرا متمرکز شده، پیرامون موضوع این نشست نیز، حساسیت‌های اجتماعی‌اش را، پی می‌کند. " حرف از وضعیت امروز دنیا است قبل از آنکه حرف از معماری امروز باشد و جهت گیری معماران در این مسیر. خیلی اوقات با خود فکر میکنم آیا نگاه نو آیا خلاقیت مرده است؟ حقیقت این است که در شرف تغییری عظیم قرار داریم که آن را از پس خشک سالی ها، زندگی های تنزل پیدا کرده به کمیت ها و شکاف طبقاتی عظیم در بخشهای مختلف دنیا در می یابیم، همچنین از پی تنش ها و جنگ ها."

آخرین نشست بازخوانی معماری ایران پس از انقلاب(1390-95) دوشنبه 23 فروردین سال جاری در پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران بین ساعات 16تا18 برگزار خواهد شد و ورود برای عموم علاقه‌مندان آزاد و رایگان می‌باشد.