در سال 1967 میشل فوکو سخنرانی مبنی بر " فضای دیگر" "" Heterotopias ارایه داد . فضای دیگر که معنایی غیر هژمونیک با فضای رسمی را شامل میشد و عملکرد هایی را در بر میگرفت که تا آن زمان به آنها توجهی نشده بود . این فضا میتوانست فیزیکی یا روانی باشد مانند فضای یک کیوسک تلفن یا فضای روانی ، هنگامی که شما خود را در آیینه میبینید . این مفهوم از سویی در تضاد با آرمانشهر " " Otopias نیز قرار میگیرد و اشاره بر ناکامل بودن مفهوم آرمانشهر دارد . در سخنرانی میشل فوکو به تئاتر های خیابانی به عنوان فضا هایی که نه اینجا هستند و نه نیستند ،اشاره شده بود . آنها برای مدتی فضایی را خلق میکنند و سپس محو میشوند . در واقع فضای دیگرسوالی است درباره زمینه های بحرانی شهری و اجتماعی در تقابل انطباق و تجانس . امروز ،" اینتر13 " به عنوان صورت مسئله پروژه ه از دانشجویان خود می پرسد : چگونه می توان شهر های پرتراکم و شلوغ امروزی فضایی متنوع با این نوع درک از فضا ساخت؟ در راستای این سوال دانشجویان پروژه هایی را طراحی کرده اند که اتووود به ترتیب به آنها خواهد پرداخت . رها فرازمند یکی از دانشجویانی است که پروژه خود را بر اساس تئاتر خیابانی و چگونگی پرداخت به این موضوع از نگاه فضا پرداخته است . او سایت خود را در یکی از محلات شهر لندن در میان – فضایی بازمانده میان توده ساختمان ها انتخاب نموده و هدف پروژه خود را ایجاد امکان دیدن و دیده شدن میداند . بسیاری از چهره ها در راندو های پروژه او اثر نقاش آمریکایی رابرت لانگو است .
.