کندو­تنبلِ عظیمِ زردرنگ که در قالب یک اینستالیشن شهری در کنار ستون وِندوم قرار گرفته است، آن صحنه ­ای نیست که در هنگام قدم زدن در دل محله اشرافی و تماشایی پاریس، انتظار دیدن آن را داشته باشید. با این وجود، چنین صحنه ­ای ارتباط مستقیمی با هنرمند نود­ساله ژاپنی"یویای کُوساما" دارد."FIAC Hors Les Murs" نمایشگاهی از آثار هنری معاصر در فضای باز شهری پاریس است که مجسمه­ ها و اینستالیشن­ هایی را برای مخاطبان خود به نمایش می­ گذارد و برای هشتمین سال متوالی، از این هنرمند ژاپنی دعوت نموده است تا یک پروژه خاص را در یکی از فضاهای عمومیِ نمادین پاریس، مانند میدان وِندوم به تصویر کشد. در گذشته آثار هنرمندانی چون ژامِ پِلِنزا، تاداشی کاواماتا، پُل مک­ کارتی، دَن گراهام، اوگو روندینونِ، اُسکار توازون و همچنین اِل­گریم و دِراگ­سِت نیز در این میدان شهری به نمایش گذاشته شده است.

این قطعه هنری که به سبب ابعاد حجیم ­اش، یکی از بزرگترین کارهای کُوساما در فضای باز به شمار می آید، با بهره­ گیری از یک الگوی نقطه ­ای پوشیده شده است که درواقع، امضای این هنرمند برجسته ژاپنی محسوب می­ گردد. بازدیدکنندگان نیز از زمان نمایش اثر، با توجه به ویژگی­ های جادویی آن بسیار متحیر و شگفت ­زده شده اند. این قطعه هنری یک وجه بازیگوشانه و تقریبا طنزآمیز را به معماری نئوکلاسیک خارق ­العاده ­ی فرانسوی که یکی از مشخصه­ های وِندوم است، می ­افزاید. از این رو، می توان چنین برداشت نمود که کدوتنبل به عنوان ابژه ای بزرگ مقیاس، محصول هم آیندی جهان نقطه ای کُوساما و غریبگی آگاهانه ابژه های آیرونیک در حوزه عمومی است؛ طناز، با احساساتی گرم و فرمی انسان گون. 

نمایش این قطعه هنری با همکاری گالری­ هایی چون ویکتوریا میرو، هنرهای زیبای اُتا و دیوید زوئِرنر تحقق یافت و برنامه زمانی به نحوی تنظیم شده بود که این قطعه بادی می توانست تا 21 اکتبر در مکان مورد نظر قرار بگیرد اما به دلیل وزش بادهای شدید منطقه در 17 اکتبر برچیده شد.

این هنرمند ژاپنی در طی بیانیه­ ای چنین اظهار نمود که وِندوم یک مکان تاریخی بسیار زیبا و با اهمیت به شمار می­ رود و آرزومندم که بتوانم عشق و صلح را از طریق اثر هنری­ خود، به مردم پاریس و جهان منتقل نمایم.

کُوساما از اواخر دهه 1940، از موتیف­ های تکرارشونده در آثارش به خصوص در آخرین اثر هنری خود در وِندوم استفاده نموده است. او فلسفه هنری خود را نیز بر مبنای این موتیف ها تعریف می­ نماید؛ به عبارتی خورشید، ماه و زمین به عنوان حوزه­ هایی مستقل درنظر گرفته می­ شوند که قادرند هر یک از انسان­ ها را به صورت نقطه­ ای منحصر به فرد، در میان سایرین نشان دهند و یا به گفته خود هنرمند، هر نقطه­ ایی برای اثبات وجود خود به حضور دیگران نیاز دارد. از این رو درمی­ یابیم که جامعه ایده ­ال هنرمند جامعه ­ای است که در آن، هر نقطه­ ای برای حفظ وجود و بالندگی خود، به نقاط دیگر کمک می ­نماید. علاوه بر آن، استفاده مکرر کُوساما از فرم­ ها بیانگر قلمروی بی ­کران زندگی است.

"جنیفر فِلای، مدیر نمایشگاه FIAC چنین بیان می ­نماید که این پروژه قادر است، گفتمان میان دنیای معاصر و بافت­ های قدیمی به یادگارمانده در پاریس را تقویت ­نماید و در عین حال سعی دارد دیدگاه عموم را نسبت به هنر معاصر، ارتقا دهد. پیام عشق و صلح کُوساما در چنین دورانی که خصومت و دشمنی میان بشر شدت یافته است، بسیار ارزشمند می باشد. از این رو نمایشگاه FIAC مفتخر است که می­ تواند چنین پیامی را به جمع وسیعی از مخاطبان خود منتقل نماید."

اثر هنری کُوساما با وجود عمر کوتاه خود، قبل از برگزاری نمایشگاه بزرگ او در تاریخ 9 نوامبر در دیوید زوئِرنر نیویورک، در وِندوم پاریس افتتاح گردید. در نمایشگاه نیویورک و در فضایی تحت عنوان اتاق بی­­ کرانِ معاصر، حدود 60 اثر از جمله مجسمه ­ها، نقاشی­ ها، اینستالیشن­ ها به همراه یک مجموعه باارزش به نمایش گذاشته شدند.