یوشیچیکا تاکاگی در یک خانه ی روستایی در جزیره ی هوکایدو ژاپن مداخله می کند.
فضای اضافه شده به ساختمان، فضایی نو برای کار و زندگی روزمره است.
پروژه یک بازسازی سنگین را شامل می شود. یک خانه ی تک خانوار که در سال 1970 در
جزیره ی هوکایدو ژاپن ساخته شده بود.
این خانه، خانه ای با "سقف
تغییر شکل یافته" است. سقف از جنس ورقه های فلزی با شکل پیچیده خانه های
جزیره را که بین دهه های 60 و 70 ساخته شده اند، توصیف می کنند. یک مدل ترند شده
بعد از "سقف های مثلثی".
استدیو معماری ژاپنی یوشیچیکا تاکاگی + اسوشیت، ساختار باربر چوبی خانه را -که از
ترکیب حجم در سقف پروژه ی اصلی محافظت می کند- جابجا می کند. یک قسمت الحاقی به
بخش اصلی جلوی ساختمان اضافه می شود تا نیاز ساختمان به تقویت ساختاری و عملکرد
حرارتی بنا را تقویت کند.
ساختمان در قسمت های داخلی دوباره سازماندهی شده و به دو قسمت تقسیم می شود: خانه
ی پدر و مادر در طبقه ی همکف و خانه ی فرزندان در طبقه ی بالا.
یک دیوار نیمه شفاف 1.8 متری دور از نمای اصلی که توسط ساختار های چوبی و پنجره ی
بزرگ مشخص شده، قسمت جلوی خانه را دوباره طراحی می کند و سبک منریست خود را
برانگیخته می کند.
این ساختمان به پوسته ی دوتایی مجهز شده که یک مکان را به عنوان مکان فیلتر مانند
بین داخل و بیرون مشخص می کند. دیافراگم جدید از ساختمان با عمل کردن به عنوان
بادشکن محافظت می کند. همچنین به عنوان گلخانه، یک فضا برای تحرک، ورودی اصلی
خانه، اتصال عمودی بین پدر و مادر و فرزندان و سرحد بین کار در کشتزار و محیط
خانگی ضروری برای کشاورزان ژاپنی کاربرد دارد. در بالا یک فضای استراحت وجود دارد؛
یک فضای بازشونده به سوی بیرون که چشم انداز آن منظره ی روستا است.
استفاده از چوب در ساختار بنا و در سطوح بزرگ و همچنین مرتبط بودن خطوط در طراحی
مبلمان، از خصوصیات محیط داخلی معماری معمول ژاپنی است.