صحنه ای جالب تر از دیدن 1500 صندلی در یک مکان، می تواند دیدن 1550 صندلی باشد که در فضای خالی بین دو ساختمان قرار گرفته اند. اینستالیشنِ دوریس سالْسِدو، هنرمند کلمبیایی در سال 2003 برای هشتمین بینال بین المللی استانبول، "توده های مهاجرانیِ بی چهره را که زیربنای اقتصاد جهانی ما را بنا کرده اند" فرا می خواند. این مبلمان انباشته شده که شباهت زیادی به گورهای دسته جمعی دارند، با موضوعی روبرو می شوند که به مسائل مهاجرتی مربوط است که جهانِ امروز با آن روبرو است.

سالسدو درباره کار خود می گوید: "آنچه که من می خواهم از این قطعات خارج کنم، عنصری است که در همه ما رایج است. و در شرایط جنگی، همه ما تقریباً به یک شکل، یا به عنوان یک قربانی یا عامل، آن را تجربه می کنیم. بنابراین من داستان خاصی را روایت نمی کنم. من فقط به تجربیات می پردازم. "