تفکرات والتر بنیامین برای جستجوی ایده های جدید در رشته معماری، از طریق کتاب "نظریه ها و تاریخ معماری" اثر مانفردو تافوری جرقه خورد که در سال 1968 به انگلیسی نیز ترجمه شد. این نشان دهنده ورود رسمی بنیامین به گفتمان معماری است. این توجهات متعاقباً منجر به ارجاعات بیشتر به مستندات بنیامین در این زمینه گردید.

مورخان و دست اندر کاران معماری، تفکراتِ بنیامین را نه تنها چیزی منطبق بر مُد روز می دانند که می تواند خطری در حوزه فهم "تئوریک" باشد، بلکه آن ها را گشتالتی می دانند که با عمیق ترین نگرانی های آنها طنین انداز می شود و از دوره ها و اعصار فراتر می رود. چگونه می توان معماری را در میان جعل های تاریخی هویت داد؟ چه رابطه ای بین معماری و فناوری وجود دارد؟ پیامدهای سیاسی دیجیتالی شدن چیست؟ نقش عکاسی در درک معماری چیست؟ چگونه معماری می تواند به ما کمک کند تا جایگاه خود را در جهان پیدا کنیم؟ تأثیر مستقیم تر والتر بنیامین روی کنش معماری در مقاله تری اسمیت ، "دنیل لیبسکیند در میان فیلسوفان" نشان داده شده است؛ در آن مقاله نوشته های بنیامین، در حالی که با موزه یهودیِ ضدِ پارادایمِ paradigm-breaking دنیل لیبسکیند ضدیت دارد، راه حلی به دانیل لیبسکیند ارائه می دهد.

یادمان والتر بنیامین هم واجد بارزه های معمارانه ایست که نمی توان ندیده شان گرفت، یادمان او شامل پله هایی است که از یک دالان باریک به سمت امواج اقیانوس منتهی می شود و ناگهان توسط یک شیشه مسدود می گردد. در این مسیر کلماتی به زبان آلمانی حک شده است: "بزرگداشت خاطرات افراد ناشناس دشوارتر از خاطرات افراد مشهور است. بنای تاریخ به یاد افراد ناشناس مقدس شده است."

جملات بالا برگرفته از مقاله والتر بنیامین درباره مفهوم تاریخ بود. این یادبود به بهانه ی تجلیل از این فیلسوف یهودیْ آلمانی در شهری که وی آخرین ساعات زندگی خود را در آن گذرانده است، قرار دارد.

شهر ساحلی پورتبو کاتالان با گلهای سرزنده و رنگ آبی مدیترانه ای؛ آن جا بود که والتر بنیامین در 25 سپتامبر 1940 خود را دریافت. او همراه با دو مسافر دیگر، برای فرار از رژیم ویشی از فرانسه خارج. شب بعد در هتل دو فرانسیا او را مرده یافتند. مردی که به عنوان یکی از برجسته ترین فیلسوفان قرن بیستم شناخته می شد، در اثر مصرف بیش از حد مرفین درگذشت، زیرا به او گفته شده بود که به دلیل فرار از تبعید، به اردوگاه های کار اجباری آلمان نازی فرستاده خواهد شد.

بنای یادمان والتر بنیامین توسط هنرمند اسرائیلی، دانی کاروانه ساخته شده است و در بالای قبرستان شهرداری پورتبو در بالای صخره ای قرار دارد. به یاد آخرین گذرگاه بنیامین از فرانسه به اسپانیا و همچنین اثر ناتمام "پروژه پاساژها" در پاریس قرن نوزدهم، این یادمان ساخته شد. این نام همچنین به معابر متعددی اشاره دارد که بازدیدکنندگان در طول گذر از این بنای یادبود می بینند، از سفر به پایین پله ها تا نمای شیشه ای از اقیانوس و قابی مستطیلی از نور خورشید در تاریکی.

از این تونل، مسیری شیب دار و سنگلاخی وجود دارد که به پشت قبرستان و یک درخت زیتون باستانی منتهی می شود. بنیامین را در گور مشترک و بدون علامت دفن کردند اما در ادامه مسیر، بنای یادبودی به شکل یک سکوی مربعی ساخته شده که با گل پوشانده شده است. بالای قبرستان منظره لاجوردی مدیترانه و کوه های پیرنه است، جایی که والتر بنیامین آخرین تلاش خود را برای فرار از آزار و اذیت نازی ها انجام داد.