در کاوش‌های چندگانه هنرمند آلمانیْ سوئیسی؛ پل کِلی،
بر فرم و ترکیب بندی، جایگاه ویژه‌ای به آثاری اختصاص داده شده که در آنها خط نقش
اصلی را ایفا می کند. در یک نقل قول معروف، هنرمند "خط" را به مثابه ی
"نقطه ای که پیاده روی می کند" وصف می نماید و بر ماهیت پویای خط به
عنوان وسیله ای برای هدایت چشم انسان در فضای یک نقاشی یا یک طراحی تاکید می گذارد.
در جلد دوم مجموعه درس های باهاوس خود؛ تاریخ طبیعی بی نهایت که اولین بار به سال
1946 منتشر شد، کِلی به شباهت میان فرم تصویری با فرآیندهای طبیعی می پردازد و تلاش
می کند توضیح دهد چگونه خطوط در یک قالب ترکیبی به منطق مشخصی از رشد و بلوغ دست
می یابند، او بعدها نظام های سازمانی گیاهان را با سازمان های خطی یک ترسیم قیاس می
کند.