در این نسل از پیشرفت‌های مختلف فناوری، تجربه بازی با کمک بازی‌های اول شخص FPS، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، هر روز پیشرفت می کند. عوامل متعددی باعث موفقیت یک بازی می شود که یکی از عناصر کلیدی آن معماری یا محیط ساخته شده است. معمارانی که به عنوان طراحان بازی کار می کنند، پس زمینه ای واقع گرایانه برای بازی فراهم می کنند، تجربه بازی را جذاب تر می کنند و شور و احساسات در بازی گنجانده اند.

بیایید نگاهی به تجربیات معمارانی که اکنون به عنوان طراح بازی کار می کنند بیندازیم.

۱. دن ون بورن

دن ون بورن یکی از معمارانی که در توسعه بازی The Witness کمک کرده است، تجربه طراحی بازی را به عنوان هیجان انگیزترین اتفاق حرفه ای خود توصیف می کند. اعتقاد ون بورن بر این است که این بازی که در سال 2015 راه اندازی شد، اولین همکاری توسعه دهندگان بازی، معماران و معماران منظر است. شاهد یک بازی است که در جزیره ای با چند سازه کم و بیشتر با مناظر طبیعی شکل می گیرد. دن معتقد است که پس از ۵ تا ۷ سال مطالعه طراحی برای تجربه کارآمد کاربر، معماران می توانند مفهوم سازی کنند و به توسعه دهندگان بازی کمک کنند تا فضایی همه جانبه برای بهبود تجربه بازی ایجاد کنند.

۲. نیکلاس لیستر

نیکلاس لیستر یک بازی ذهنی به نام Imp Paired طراحی کرد، یک بازی که حول محور کار و روابط قدرت در طول بازی می چرخد. او احساسات خود را برای ایجاد ساختارهای معنادار الهام گرفته از دنیای معماری دنبال می کند و به ایجاد بازی های معناداری که حلقه تعامل بازیکن را تضمین می کند، اعتقاد دارد. او همچنین در مورد بازی Antichamber یا ضدِ فضا اثر الکساندر بروس صحبت می کند که در آن بازی از منطق پازل خود بیرون می آید، جایی که متن نوشته شده روی دیوارها پازل را به درس های زندگی متصل می کند. او معتقد است که معماران با تصورات و انتظارات خود به ارتقای دنیای بازی می پردازند.

۳. مایا لوینشتاین

مایا لوینشتاین، دانشجوی سابق معماری است که در حال حاضر به عنوان طراح بازی کار می کند. او معتقد است که مطالعه معماری به او موقعیت برتر را در تجسم فضاها به صورت سه بعدی با دانش تاریخی، فرهنگی و شمایل نگاری می دهد. دانش معماری به او کمک می کند تا دنیای مجازی قانع کننده ای برای تجربه بازی ایجاد کند. مایا بیان می کند که چگونه برخی بازی ها یک محیط بازی فوق‌العاده واقعی ایجاد می‌کنند، اما در ارائه جزئیات پیچیده که تجربه را بهتر می‌کنند، ناکام هستند. او معتقد است که هم معماران و هم طراحان بازی می توانند به طور همزمان برای ایجاد یک فضای بازی لایه لایه و معتبرتر کار کنند.

۴. ماریا الیزا ناوارو

ماریا الیزا ناوارو به عنوان مشاور معماری برای Assassin’s Creed II در حالی که دکترای خود را دریافت می کرد، کار کرد. "اساسینر کرید دو" یک بازی در دوران رنسانس ایتالیا است که در آن بازیکن در شهرهایی مانند فلورانس، ونیز و سن جیمینانو حرکت می کند. او در مدت دو سال تصدی خود، جزئیات معماری شهرهای بازسازی شده را اصلاح کرد. او جزئیات تزئینات را بسیار دقیق بیان کرد تا شخصیت اصلی، اتزیو، بتواند به راحتی از این دیوارها بالا برود. او روی لبس کاراکتر کار کرد و بالکن فرفورژه را برای ارائه یک محیط بازی واقعی جایگزین کند.

۵. یو+پی

You+Pea یک استودیوی معماری است که توسط ساندرا یوخانا و لوک کسپر پیرسون برای ادغام فناوری های بازی های ویدیویی در دنیای معماری راه اندازی شده است. کار آنها جرقه گفتگو در مورد اینکه چگونه بازی ها می توانند شرکت کنندگان را در طراحی شهرها مشارکت دهند، ایجاد کرده است. آنها با مطالعه گذشته معماری، فرم های جدیدی را در قالب بازی های تعاملی مجازی ایجاد می کنند تا مکالمات دنیای واقعی را برانگیزند. آنها بازی هایی مانند Projectives یا پراجکتیوز را طراحی کرده اند، یک بازی ۴ نفره با یک بازیکن که کنترل پرسپکتیو، پلان، نما و گالری تصاویر فضا را دارد. هدف این است که دیدگاه های آنها را با هم ترکیب کرده و یک نمایش پرسپکتیو از فضا تشکیل دهند.

۶. خوزه سانچز

معمار و بازی‌ساز مستقر در لس آنجلس، خوزه سانچز یکی از طراحان بازی است که معتقد است بازی‌ها می‌توانند هم توسط حرفه‌ای‌ها و هم برای عموم مردم برای درک چالش‌های پیش روی شهرهای مدرن ما استفاده شوند. بازی Block’hood یا بلاک هود او مبتنی بر مفهوم اکولوژی و آنتروپی است. به گیمرها ۹۶ بلوک وابسته به یکدیگر مانند آپارتمان ها، مغازه ها، درختان، بوته ها، توربین های بادی، سلول های فتوولتائیک و غیره داده می شود. شبیه ساز، بستری برای ایجاد محله ها با در نظر گرفتن عوامل جانبی مانند محیط، مسائل اجتماعی و اقتصادی برای درک روابط متقابل چندین واحد شهری فراهم می کند.

۷. کاترینا استوارت

معمار مستقر در لندن، کاترینا استوارت، از دفتر S & M، دستورالعمل‌های خود را برای دنیای سه بعدی، بازی Lumino City ارائه کرد. این طراح بازی لومینو سیتی را طراحی کرده است، که یک بازی پازل مانند است و با پس زمینه ای کاملاً از کاغذ، کارت، چوب، چراغ های مینیاتوری و موتورهای الکتریکی ساخته شده است. او با راهنمایی های خود در مورد برش لیزری مدل ها به سازندگان کمک کرد و در عین حال دقت در سازه ها را بالا برد و در عین حال جذابیت سازه های دست ساز را بسیار بی نقص به نمایش گذاشت.

۸. یو چی و زیی یانگ

یو چی و زییی یانگ شاگردان ساندرا یوخانا و لوک کسپر پیرسون هستند که جایزه طلایی پروژه شهر کینتسوگی را در میان دانشجویان فارغ التحصیل طراحی شهری دریافت کردند. این بازی از هنر باستانی ژاپنی در تعمیر سفال های شکسته الهام گرفته شده است که به جای پنهان کردن شکاف ها، توجه را به آنها جلب می کند. بازیکن در توکیو سفر می کند و مجموعه ای از تجربیات تنظیم شده توسط بیننده را با چرخش، مقیاس بندی و تحریف عناصر معماری مجدداً پیکربندی می کند.